Aan de binnenzijde vinden we nog steeds een stuurwiel met veel te veel knopjes, naast een boordplank die je voor de rest alleen maar kan omschrijven als degelijk en aangenaam aanvoelend. Barsten van karakter en originaliteit doet het niet, maar laat ons wel wezen - daar verkoop je geen auto's mee. Een goede rijhouding en de juiste dosis gadgets en gimmicks wordt tegenwoordig hoger ingeschat. En kijk, prompt krijgt de tellerpartij een LCD-display in plaats van conventionele wijzers (voor het centrale deel). Daarop toont Kia ofwel een eerder traditioneel ogende meter voor toerental en snelheid, of een meer futuristische lay-out die je ook van turbodruk en trekkracht op de hoogte houdt. Onnodig, al kan het natuurlijk wel een minuut of tien boeien.

Het standaard zitmeubilair werd ingeruild voor kuipzetels. Die zijn van fabrikant Recaro en horen garant te staan voor een uitstekende zijdelingse steun zonder het comfort helemaal op het offerblok te laten leegbloeden. Maar op de vraag of ze overtuigen lopen de meningen uiteen. Het loont dus zeker de moeite je daarvan te vergewissen.

De andere eigenschappen en afmetingen zijn identiek aan die van de versies die van het GT-label verstoken blijven. Dat betekent meteen dat er achteraan bijvoorbeeld geen beenruimte verloren ging en dat de koffer ook nog steeds even veel bagage lust. Dat laatste ligt voor de hand, dat tweede is een meevaller. En personen die achteraan in de driedeurs plaatsnemen kunnen wel een meevaller gebruiken. Een zwarte dakhemel en kleine verduisterde zijruitjes (een gevolg van de flink oplopende gordellijn van de Pro_cee'd) maken het er een donker hol.