Meer nog dan een statement te maken als je ergens bij een belangrijke klant of op een gewichtige afspraak aan komt rijden, stelt een limousine zoals de LS het tot zijn doel om zijn inzittenden tijdens de rit zo behaaglijk mogelijk onder te brengen. Het verschil maken doe je niet meer met leder, klimaatregeling en een goede geluidsinstallatie, maar door op elk vlak de perfectie na te streven en de details te verzorgen. Lexus is geen nieuwkomer in het segment, en het mag dan ook niet verrassen dat het bedrijf ter zake geen enkele steek van betekenis laat vallen.
Wat niet wil zeggen dat we geen opmerkingen hebben natuurlijk. Ofschoon de doorontwikkelde versie van Lexus' Human Machine Interface met 12,3" kleurenscherm, het grootste op de markt trouwens, bijzonder mooi is uitgewerkt, hebben we al knappere en strakkere interfaces gezien. Het heeft allemaal wat te veel weg van de eerste (en peperdure) navigatieoplossingen van eind vorige eeuw. Ook zijn we nog steeds geen fan van de grote 'muisknuppel' die dominant de middenconsole ontsiert en zelfs na gewenning niet kan concurreren met aanraakbediening. Interessanter zijn het standaard Mark Levinson Reference Surround System met maar liefst 19 luidsprekers en een Rear Seat Entertainment System als onderdeel van de President Line, dat is uitgebreid met Blu-ray afspeelmogelijkheden. De combinatie van beide biedt de achterbank niet meer of minder dan een onvervalste bioscoopervaring, al kan je je ook wel afvragen of er misschien geen twee schermpjes hadden mogen voorzien zijn, voor elke passagier één.
Los van deze detailkritiek, want dat is het weldegelijk, kunnen we zoals gesteld weinig negatiefs verzinnen over het interieur van deze LS. Dat wil doorgaans zeggen dat de pluspunten dermate voor de hand liggen dat je ze al gauw als vanzelfsprekend beschouwd. Natuurlijk heeft iedere inzittende ruimte zat in alle richtingen, uiteraard slikt de koffer - ondanks de hybride-architectuur - veel meer dan de gemiddelde gezinswagen en scoort de geluidisolatie ongekend hoog op onze criteria. Van de klimaatcongiërge die volautomatisch over de klimaatregeling in vier zones waakt, over de houtinleg en lederen bekleding van zowat elk oppervlak tot de elektrisch bedienbare zonneschermen in het passagiersgedeelte: allemaal zaken die in hun domein het neusje van de zalm zijn, maar die je anderzijds ook mag verwachten van een auto die probleemloos flirt met een aanschafkost van € 150.000.
