De 1.7 dieselcentrale met 130pk en 300Nm hebben we in exact dezelfde combinatie al in de Opel Mokka aan de tand gevoeld. En met de ogen dicht, merk je tussen beide wagens ook geen enkel verschil. Dat betekent meteen dat we alle kritiek op de eenheid kunnen overnemen. Die dieselmotor wordt wel constant opgewaardeerd, maar een pareltje van hedendaags vernuft wordt het niet. De koppel- en vermogenscurve kon soepeler en ook op vlak van klank is het geen hoogvlieger. De prestaties kunnen met een sprinttijd van 9,3 seconden en een top van 183km/u door de beugel, en hoewel het onderstel best wat meer op comfort afgesteld mocht zijn, houdt het de hoge koets erg stabiel wanneer het wat sneller gaat. Alleen bij het remmen heeft de meerarmige achteras het moeilijker dan concurrenten met een meer gesofisticeerde ophanging om in het gareel te blijven.

Het elektrisch bekrachtigde stuurwiel wordt door dezelfde software aangestuurd als bij Opel, wat ook hier betekent dat het rond de rechtuitstand overdreven nerveus is (om je een sportieve indruk te geven). Natuurlijk is de Trax onderstuurd. Voorspelbaar, al is de combinatie van regenweer en vlotte rijstijl voldoende om het in grote hoeveelheid op te wekken. Wie z'n Trax koopt als bochtenridder gaat bijgevolg gegarandeerd wat frustratie tegemoet. De vierwielaandrijving helpt je wel door een hoopje modder (we gaan ervan uit dat we niet moeten zeggen dat de Trax onvoldoende veerweg of bodemvrijheid heeft om enige vorm van terrein te lijf te gaan) maar doet weinig om het karakter bij te veilen.

Wie z'n Trax minder de zweep geeft, en dat is per slot van rekening nagenoeg iedereen, ligt meer wakker van het brandstofverbruik. En terwijl we dat tijdens onze testsessie aandikten tot iets ten Noorden van 7 liter, is de Trax op papier (en met een gedisciplineerde rijstijl) geen drinkeboer. Het opgegeven gemiddelde bedraagt 4,9l/100km en de overeenkomstige CO2-emissie bedraagt 129gr/km.