Vanzelfsprekend vertoont het interieur ook gelijkenissen met de Mokka, al is het wellicht oneerlijk van de één als een kloon van de ander te beschouwen. Beide producten werden immers gelijktijdig ontwikkeld, en de impact van de Chevrolet is een stuk groter dan die van de Opel aangezien die laatste alleen in Europa aan de man wordt gebracht. De parallellen vinden we onder meer in de aanwezigheid van een hoop handige opbergruimte en een materiaalkeuze die erg degelijk oogt, weinig reflectie veroorzaakt, maar tegelijk eerder hard aanvoelt.

Terwijl de Mokka een conventionele wijzerplaat voor je neus parkeert, probeert de Trax hip te doen met een instrumentarium dat aan een motorfiets doet denken. Het werkt op enkele andere producten van het merk (de Spark), maar hier komt het botweg goedkoop over. Zonde, want terwijl ook de rest van het interieur niet geheel vrij is van zonden, is er met de uitstraling niets mis.

Tot vervelens toe hebben we al aangehaald dat mensen die op zoek zijn naar ruimte, zichzelf meer plezier doen met een break. En de breedgeschouderde Trax is hier evenmin een uitzondering. Niet dat er sprake is van echt plaatsgebrek. Laat ons wel wezen. Er past steeds 356 liter in de koffer en de laadcapaciteit kan met de standaard in ongelijke delen neerklapbare achterbank oplopen tot 785l. De passagierszetel op de voorste rij is ook plat te leggen, wat betekent dat er occasioneel ook eens een wat langer object kan geladen worden. Het maakt een shoppingsessie in een Zweeds woonwarenhuis toch weer wat makkelijker.