De Ibiza Cupra is geen messcherp sturende bochtenmachine. Daarvoor neigt hij te veel naar onderstuur, wordt er te veel bekrachtigd aan het stuur en gaan de voorwielen nog te hevig naar grip op zoek. Op een afgesloten omloop haal je uit ander speelgoed meer plezier. Als dagelijkse gebruiker echter kunnen we de Cupra anders wel smaken. De 1,2t wegende speelvogel laat zich tenslotte erg snel en gemakkelijk plaatsen. Op een kunstmatige manier, maar wel een efficiënte. En ook liefhebbers van een rustig zondags zitje hebben geen reden tot klagen. Het kan immers perfect aan boord van onze testwagen. Dan liefst in de automatische stand.

DSG 7

Net zoals de Clio RS van Renault wordt de heetgeblakerde Ibiza immers enkel in combinatie met een automaat met dubbele koppeling aangeboden, waarbij de volgende versnelling dus steeds klaar staat. Je kan er je neus voor ophalen, want je geeft in zekere zin een deel van de controle af, maar de DSG 7 dringt geen eigen willetje op en je wisselt er hoe dan ook sneller mee van verzet dan je met een handgeschakelde bak zou kunnen. En het bijft een gemak in een auto voor alle dag. Dat de schakellepels met het stuur meedraaien is oud nieuws, maar we zien het nog steeds liever anders.

Met turbo en compressor

Onder de kap ligt een 1,4l viercilinder benzinemotor met een in serie geplaatste compressor en turbo, waarbij de compressor door een magnetische koppeling wordt ingeschakeld en zich hoger op de toerenladder laat aflossen door de turbolader om een zo breed mogelijk bereik aan te spreken. De voorwielen krijgen maximaal 180pk en 250Nm koppel te verduren, het sprintje naar 100 wordt in 6,9 seconden afgewerkt en de topsnelheid tikt af op 228km/u. Voor de facelift moest je jezelf met 7,2 tellen en 225km/u tevreden stellen. Ondertussen werd ook de opgegeven dorst teruggedrongen, van 6,2 naar 5,9l/100km (139g/km CO2). Wij trokken de kaart van de sportieve rijstijl en toverden 10l op de boordcomputer.

Acceleraties gaan met een gelijkmatige krachtontplooiing gepaard en de vierpitter lijkt er steeds zin in te hebben. Z'n bijgevijlde stemtimbre laat zich pas echt horen als de vaart erin komt. Eenmaal op kruissnelheid, voeren wind- en andere bijgeluiden de boventoon. In de sportstand wil hij nog sneller toeren maken, en dat maakt de pret er ook groter op. Onderstuurder pret, dat wel. En er wordt uiteraard ook aan comfort ingeboet vanwege de stuggere afstelling van de ophanging. Al is er van nervositeit minder sprake en houdt de Ibiza Cupra zich status aan hoge snelheden. De remmen, die missen dan weer daadkracht.