Aan de binnenzijde heeft Seat moeite gespaard om de capaciteiten van deze Ibiza in de verf te zetten. Op enkele kleine verwijzingen, aluminium sportpedalen en het afgeplatte sportstuur met grijs stikwerk na (zonder bediening, met geperforeerd leder) wanen we ons allerminst in een sportieve rakker. Niets mis mee, zou je kunnen zeggen, maar dan verwacht je toch dat de specifieke inborst op andere manieren wordt uitgespeeld. Niet dus. De stoelen doen zelfs goedkoop aan en scoren weinig punten op de visuele schaal. Hun functie maken ze gelukkig wel waar, alleen misten we op schouderhoogte een beetje steun. We zitten relatief hoog boven het wegdek, maar het stuurwiel laat zich dan ook ruim in de breedte en de diepte verstellen.

Niet vrij van fouten

Voor de boordpanelen maakt de Spaanse dochter nog te gretig gebruik van harde kunststof materialen. Maar da's niet alles. De bedrading onder de handrem wordt zichtbaar bij het optrekken ervan en het interieur is ook niet helemaal vrij van tikjes en piepjes tijdens het rijden.
De bediening van de elementen is simpel en intuïtief, zonder een veelvoud van knopjes om tussen te verdwalen. Radio bedienen doen we op de aloude manier via de middenconsole. Op een duidelijk, eenvoudig en doelgericht systeem, zoals dat van de VW Up. En met knoerten van pixels dus.

Voorts is er een afneembaar Navigon-navigatiesysteem met bluetooth voorhanden. Maar de 12V-stekker van onze testwagen heeft het echter al na een dag laten afweten. Hopelijk spreken we hier van een alleenstaand geval.

Reservewiel

Wie achteraan plaatsneemt heeft best niet te veel groeischeuten achter de rug, want passagiers groter dan 1m80 zitten geheid met de kruin tegen het plafond aan te schuren. Een trio op de achterbank verstoppen is zo mogelijk nog moeilijker. Al wat niet ademt kan je in de koffer kwijt. Volumegewijs tot 284 liter, met onderin een volwaardig reservewiel.