Zoals al in de inleiding werd aangehaald, is ook Opel op de trein gesprongen richting het betere personaliseerwerk. Dat is dan ook aan de binnenkant van onze testwagen te zien. Er kan naar hartenlust met kleuren gecombineerd worden, terwijl de Duitsers ook in de verschillende uitrustingsniveaus al vrij gul zijn geweest met het aanbrengen van accenten allerhande. Net als de kleurstellingen zijn die de ene keer al wat meer geslaagd dan de andere, maar je hebt tenminste de keuze en een saaie boel is het in de Mokka nooit.

Soms heeft het interieurdepartement zelfs iets te kwistig met knopjes en draaiwieltjes rondgestrooid. Vooral wat de middenconsole betreft was een beetje meer ingetogenheid welkom geweest, al blijken de verschillende boordfuncties van de Mokka in het dagelijkse gebruik vlot en snel te bedienen, wat weer maar eens bewijst dat uiteindelijk alles went. Op de optielijst staan verder een hoop interessante en al bij al democratisch geprijsde snufjes, zoals het winterpack dat voor € 350 niet alleen toelaat de voorzetels, maar ook het stuur knapperig warm te stoken.

Opel gaat er prat op dat de Mokka, als vervoerder van vijf personen, aan zowat alle functionele behoeften van een gemiddeld gezin kan voldoen. Het verwijst daarbij naar de vijf behoorlijk ruime zetels natuurlijk, maar ook naar de in totaal 19 opbergvakken die in het interieur verspreid zijn. De ruimte tussen de kofferklep en de achterbank bedraagt anderzijds amper 73cm en er past theoretisch tot 356l in de koffer, wat verre van exemplarisch is. De achterbank laat zich natuurlijk wel neerklappen: dan kan je stukken laden tot 1,43m en stijgt het laadvolume tot 1.372l als je tot tegen het dak stapelt. Echt indrukwekkende cijfers zijn dit niet, maar de Mokka is dan ook een compacte suv natuurlijk.