De 163pk sterke tweeliter turbodiesel met gemeenschappelijke inspuitbuis reageert vlot op de bevelen van de rechtervoet en heeft aan 340Nm koppel bij 2.000tr/min genoeg om stevig te gassen, al moet je het wel in de juiste context blijven bekijken. Nul naar honderd neemt 13,6 seconden in beslag en de naald geraakt niet voorbij 170km/u. Veel moeite om op kruissnelheid te geraken heeft hij niet, maar 'hoe meer, hoe beter' is dan wel niet van toepassing. Ook al kan je er een halve klas pubers mee vervoeren. Maar wie de Jumpy alleen voor zich heeft, en door de afwezigheid van een voltallig passagiersbestand gemakkelijk enkele honderden kilo's uitspaart, kan er dus gerust mee van leer trekken.

Vergis je echter niet in het karakter van de Jumpy. Hij is geboren als bedrijfswagen en daarbij staat comfort niet op de hoogste rang van de prioriteitenlijst genoteerd. Aan boord van de afgeleide Multispace is dat niet anders. De plastic boordplank verklapt veel over z'n inborst, maar eenmaal op weg houdt hij niemand voor de gek.

Ook wind- en rijgeluiden, overhangen in de bochten en merkbare gewichtsverplaatsingen tijdens het rijden spelen hem parten. Dit is een bestelbus met zetels, niet meer, niet minder. We wanen ons tenslotte een hele testweek lang loodgieter op weg naar zijn volgende missie. In zijn taak bijgestaan door een ietwat hakerige zestrapsautomaat en steevast met beide handen om het stuurwiel geklemd. Zeker wanneer de aangehouden snelheid flirt met de illegaliteit, want dan komt de povere rechtuitstabiliteit nog meer tot uiting. Maar toch. De Jumpy is ondanks zijn ruime afmetingen toch in staat om speelruimte in te lassen voor de bestuurder. In die zin dat er een genoeg marge overblijft om te corrigeren en er van een onveiligheidsgevoel geen sprake is.

Op papier verbruikt deze uitvoering gemiddeld 7,6l/100km en wij zitten daar met 9,0l/100km niet zo ver vanaf. De opgegeven CO2-waarden (199g/km) hebben we uiteraard ook niet gehaald.