De aandrijflijn omvat bij de instapper niet alleen een zescilindermotor (in V-vorm) met compressor, een achttrapsautomaat en zowel voor- als achteraan ophanging met een geavanceerde architectuur voor een precieze wielgeleiding en een vaste demperverhouding (een gestuurde variabele demping is optioneel), maar ook een open differentieel voor de aangedreven achterwielen. En daarmee hebben we besloten in deze rubriek eerst de minpunten aan te stippen. Want zo'n achterdifferentieel stuurt het vermogen zonder limiet naar het wiel dat het het makkelijkst heeft, waardoor rubberverterende driftjes moeilijk realiseerbaar zijn. Betaal bij voor de en een limited slip exemplaar nestelt zich tussen de achterwielen.
Het enige echte minpunt hebben we er wel mee gehad. De zespitter levert ook in standaardlivrei al 340pk en 450Nm, is heerlijk elastisch en door gebruik te maken van een compressor ook erg lineair en alert. De acceleratietijd laat met 5,3 seconden nauwelijks te wensen en over de top van 260km/u (die tot op de kilometer juist is) kan je ook bezwaarlijk mekkeren. Er staat overigens, onder meer door de aanwezigheid van een start/stop-systeem, een erg aantrekkelijke CO2-uitstoot van 209gr/km of een verbruik van 9l/100km tegenover.
Al het bovenstaande zegt echter helemaal niets over hoe de F-Type stuurt, rijdt en klinkt. En Jaguar slaat er spijkers met koppen dat de vonken eraf vliegen. De stuurinrichting is heerlijk direct, het weggedrag neutraal, de demping beheerst maar nooit te hard en de klank... Met de bypasskleppen in de uitlaat open (een optie die je eigenlijk gewoon moet nemen) blaast, huilt, knort en pruttelt de tweezitter als een bende aan cafeïne verslaafde koperblazers. En ze blazen ook meteen de concurrentie onderuit.
