Bij een elektrische auto horen altijd enkele specifieke oplossingen. Zo kan een conventionele airco niet, en wordt er dus gebruik gemaakt van een elektrisch systeem dat omkeerbaar is en op die manier ook de verwarming verzekert. Het is echter belangrijk dat je binnenin vooral niet te veel uit je lood wordt geslagen. En ook hier is de Zoe dus eerder traditioneel. Akkoord, de tellerpartij is vervangen door een scherm dat je informatie over rijbereik, laadstatus en dergelijke verschaft (wat je overigens ook kan nakijken op je smartphone), maar de middenconsole wordt dan weer gerecycleerd uit de Clio. Met inbegrip van de erg matige werking en het (standaard) geïntegreerde TomTom navigatiesysteem dat vaker onduidelijk instrueert dan je lief is. En je vind er Renaults infotainmentsysteem op dat R-Link heet en nogal wat volstrekt overbodige functies heeft. Zoals een app-store waarin je software kan kopen, terwijl je GSM zich daar natuurlijk op alle vlakken beter toe leent. De roede kan nog niet op stal, want we zien ons ook nog verplicht te vermelden dat ook in de Zoë harde onaangenaam aanvoelende plastics de norm zijn.

Goede punten scoort de nieuweling ook. Zo zit het meubilair met geïntegreerde hoofdsteunen ronduit uitstekend en is het stuurwiel een pak aangenamer om je tien geboden in te begraven dan het designexemplaar van de jongste Clio. Met de batterij die eigenlijk erg goed zit weggestoken onder de vloer en achterbank, heb je ook achteraan best voldoende plaats om twee volwassenen te parkeren. Een run om kinderen naar school te brengen en onderweg nog even de plaatselijke supermarkt te overvallen lukt zeker. En bekerhouders en een voldoende ruim handschoenkastje maken het geheel ook best gerieflijk. Het blijft ons evenwel een raadsel waarom Renault hier dan weer wel een conventionele handrem en zelfs een versnellingspook monteert, terwijl zo'n elektro-auto het gedroomde excuus vorm om die gerieflijker te maken.