Laten we eerst wat minpunten overlopen, dan zijn die alvast uit de weg. In de categorie muggenzifterij plaatsen we de manuele handbak, want alhoewel die zoals beloofd lekker kort en direct schakelt, zit er toch wat te veel tolerantie naar onze zin in de middelste verzetten, wat de trefzekerheid nadelig beïnvloedt. In mensentaal: als je stevig met het pookje roert, val je al te vaak tussen twee versnellingen in. Belangrijker vinden we de minder geslaagde electromechanische stuurbekrachtiging. Dat geen enkele constructeur er tot op heden in is geslaagd om in dergelijke installaties enig gevoel en terugkoppeling te verwerken, is uiteraard geen kwaal die we enkel en alleen in Mazda's klachtenboek willen schrijven. Echter, het ding luistert naar een hele rits sensoren en past zijn stuurgevoeligheid daaraan continu aan, maar van de beloofde progressiviteit is amper sprake en daardoor voelt het allemaal wat ruw en korrelig aan, vooral bij lage snelheden. Op de eerder geteste diesel maakte onze redacteur hier vreemd genoeg geen melding van, dus enige voorzichtigheid is geboden vooraleer we veralgemenen. Evenwel is het een hele opgave om op de autosnelweg netjes en vooral ontspannen rechtdoor te blijven rijden: op zich wil de auto van nature wel behoorlijk centreren, maar de nerveuze stuurbekrachtiging maakt van de 6 een speelbal van forse zijdelingse windinvloeden.
Tot zover het klaaggezang. Onder het plaatwerk schuilt nogal wat slimme technologie, die Mazda onder de marketingterm Skyactiv onderbrengt. Zo bespaarde het bedrijf in het onderstel alleen al 70kg en zijn zowel de benzine- als de dieselmotoren gezegend met een ideale compressieverhouding van 14:1. Voor de dieselmotor is dat de laagste (productie)waarde ter wereld, voor de benzine net de hoogste. Kort samengevat had het bedrijf vooral aandacht voor gewichtsbesparing en een hogere efficiëntie van alle componenten, zonder daarbij dure elektromotoren of zware batterijen in het spel te betrekken in de naam der zuinigheid. Deze benzinekrachtbron wordt door aangehaalde ingrepen tevens erg meegaand, veroorzaakt amper vibraties in lage toerentallen en levert een heerlijk en toch discreet geluid wanneer je de toerentalbegrenzer najaagt. Alhoewel het maximale vermogen een aardige 165pk bedraagt, moet de turboloze krachtbron wel altijd aan het juiste verzet gepaard worden. Doe je dat niet, dan vallen de hernemingen tegen.
De motor wordt op alle versies geholpen door een start/stop-systeem dat bovengemiddeld snel en efficiënt de motor herstart en een systeem met een condensator (een technologie die specifiek is voor Mazda) dat remenergie opslaat en gebruikt om de boordelektronica te voeden. Dat is slim gezien van de Japanners, want een condensator heeft een hogere levensduur en leent zich in de praktijk ook beter voor de taak dan een batterij. Echter, je moet dan wel regelmatig aanspraak maken op het ding wil je het opgegeven verbruik van 5,9l/100km (136g CO2/km) ook daadwerkelijk kunnen benaderen. Gebruik je de 6 vooral voor ritten aan één stuk en bij legale snelheden, dan tik je zonder gek te doen een dikke twee liter hoger af. Het weggedrag tenslotte is zeer beschaafd. De demping is ook degelijk, al betaal je ook hier een strak bochtengedrag met een verminderd vermogen om kleine oneffenheden van de inzittenden te isoleren. Gelet op de gemonteerde bandenmaat vinden we het compromis tussen comfort en sportiviteit hoe dan ook correct.
