Dat breaks populair zijn in onze contreien is geweten. En nu Mazda de variant met kofferdeur even duur maakt als de sedan, lijkt het ons aannemelijk dat deze laatste de verkoop grotendeels naar zich toe zal trekken. Alhoewel break en sedan identiek zijn tot aan de A-stijl en beide uiteraard zowat alle componenten delen, staat de break vreemd genoeg op een 8cm kortere wielbasis en geeft zijn totale lengte 6cm prijs op de sedan. Hoe dan ook blijft de break met een totale lengte van 4,8m één van de grootste in zijn segment. Met de achterbank in gebruik past er 522l in de koffer (inclusief de ruimte onder de vloer). Twee goed bereikbare hendels maken het mogelijk om de 60:40 neerklapbare achterbank zonder al te veel capriolen vlak te maken. Stapel dan tot tegen het dak en er past een puike 1.664l in. Ook erg verzorgd: de hoedenplank gaat gewoon mee omhoog en er verschijnt bij het openen van de kofferklep een netje dat de passagiers van al te veel tocht vrijwaart. Twee handige uitklapbare haakjes links en rechts maken de verzorgde laadruimte af. Een elektrisch aangedreven kofferklep is dan weer niet beschikbaar, maar omdat de deur licht aanvoelt en van flinke zuigers werd voorzien, hebben we ons daar niet aan gestoord.
Door de A-stijl zo'n 10cm verder van de voortrein te brengen dan bij de vorige generatie het geval was, slaat Mazda verschillende vliegen in één klap. Visueel oogt de cabine kleiner en de motorkap langer, wat - we zeggen het niet graag, maar kom - het zo gaarne bekomen ‘coupégevoel' oplevert. Een effect dat overigens wordt versterkt door de opvallend lage glaspartij in profiel. Een tweede pluspunt is dat de instap voorin gevoelig wordt verbeterd, omdat die vervelende voorste wielkast natuurlijk een stukje verder af staat. Tenslotte vergroot de kijkhoek van de bestuurder waardoor hij een beter overzicht geniet over het verkeer, wat met name in de bochten erg geapprecieerd wordt.
Mazda zegt zoals gesteld de lachebekjesstijl vaarwel en poogt door het inplanten van meer gestileerde lichtunits, een nog steeds agressief maar evenwel bescheidener radiatorrooster en een weloverwogen gebruik van chroom de wagen wat meer klasse en sérieux uit te laten stralen. Wat overigens lukt ook als je het ons vraagt. De voorste wielkasten zijn erg gespierd en de in elkaar lopende flanklijnen vooraan bijzonder prominent, maar het strekt de ontwerpers tot eer dat ze verder hun enthousiasme niet lieten ontsporen. De elegante gladheid van dak en zijprofiel sluiten mooi aan bij de compact vormgegeven kofferpartij. Dat we vinden dat de 6 zonder de minste schroom naast élke concurrent uit het segment mag parkeren, heb je ondertussen wel door.
