In deze Sport Line (meerprijs van € 1.625) is het interieur opgeleukt met rode stiksels en glanzende inzetstukken, die erin slagen een sportief sfeertje te scheppen in de voor het overige erg conservatief opgevatte stuurcabine. Sommige van die accenten zijn al wat geslaagder dan andere en door de vele plooien en in elkaar lopende panelen kunnen we een algemene indruk van onnodige overdaad niet negeren. BMW bouwt in de 1 het fantastische Black Panel in, een tellerpartij waarmee we al in de hogere reeksen konden kennismaken. De mix van de tijdloze analoge tellers en schijnbaar naadloos in elkaar lopende digitale informatie is voortreffelijk uitgewerkt; enkel in het duister kun je het grensgebied tussen de twee ontwaren.
Ook het brede navigatiescherm (€ 1.710) mag er zijn, ware het niet dat het wat knullig werd ingeplant bovenop de boordplank, alsof het uitneembaar is. En dat is het niet. Dat scherm hadden de Beiers beter netjes weggewerkt in de middenconsole. De meeste functies bedien je uiteraard met het ondertussen ingeburgerde en terecht gelauwerde iDrive instelwiel, dat een beetje naar voren werd geschoven op de pianolak zwarte middentunnel, zodat die op een natuurlijkere manier in de hand valt.
De instap voorin hebben we al beoordeeld als zijnde een beetje krap en eens genesteld in de voortreffelijke sportzetels blijft dat ruimtegebrek jammer genoeg nog een beetje nazinderen. De dikke B-stijl staat pal naast je hoofd, dus een goed overzicht naar links mag je als bestuurder wel vergeten, tenzij je de zetel erg ver naar voor schuift. Dat is overigens perfect mogelijk zonder ongemakkelijk te worden, al mag je dan weer niet te groot zijn, want door de eerder aangehaalde schuine voorruit is de beschikbare hoofdruimte zodoende erg beperkt. We zijn een beetje aan het muggenziften, want eens je een werkbare zetel- en stuurpositie hebt uitgedokterd - en dat ligt dankzij de ruime instelmogelijkheden binnen ieders bereik - wordt je beloond met een rijhouding die rijplezier hoog in het vaandel voert. Alle instrumenten staan netjes naar de bestuurder gericht. Achteraan doet de zitbank wat van hem verwacht wordt, maar ook niets meer. In dit segment wil dat zeggen dat nog niet puberende kinderen zich er in hun sas voelen en dat een verdwaalde volwassene best wel een poosje achterin kan meereizen, maar als dit laatste een dagelijkse bezigheid wordt, ben je uiteraard beter af met een 3.
