Laten we stellen dat het niet in onze aard ligt om grote, algemene stellingen te poneren zonder dat die onderbouwd worden door objectieve gegevens. Soms hoef je echter geen duur goochelwerk met cijfers te bestellen om de tendensen te spotten terwijl die voor je neus evolueren. Zo kan je bijvoorbeeld met grote zekerheid besluiten, afgaande op het aankoopgedrag en het daaruit volgend modellenbeleid, dat het taboe dat ooit rond tweewielaangedreven suv's hing al lang in rook is opgegaan. Meer nog, als je een dergelijke would-be avonturier vandaag met vierwielaandrijving bestelt, is de kans groot dat je entourage de noodzaak van die meerkost flink in vraag durft te stellen. En dat was niet zo lang geleden wel even anders. Als we dan toch bezig zijn met ons antropologisch onderzoek, trappen we maar gelijk een andere open deur in door te stellen dat echte moddervreters evenzeer op hun retour zijn. Ook hier liggen de queeste naar een zo laag mogelijke uitstoot en de afnemende maatschappelijke aanvaarding van gemotoriseerd vertier 'op den buiten' aan de basis van het verval der bonkige terreinwagens.
Concludeer daaruit echter niet dat vierwielaandrijving an sich ten dode is opgeschreven, wel integendeel. Het aandeel 4x4's bij nieuw ingeschreven wagens - in welke vorm dan ook - blijft jaar na jaar verbazend genoeg min of meer overeind. Dat is niet zozeer te danken aan de zogenaamde avontuurlijke breaks, wiens aangewassen zwartplastieken koetswerk doorgaans een stoerheid kent die recht evenredig stijgt met z'n nutteloosheid. Maar wel omdat steeds meer merken een aandrijving op alle vier de wielen optioneel aanbieden op eerder gewone, visueel nauwelijks aangepaste wagens. Het argument om voor een extra setje aangedreven wielen te kiezen pendelt tussen een verhoogde veiligheid, een betere tractie of een sportievere rijbeleving, en houden doorgaans allemaal in meer of mindere mate wel steek ... in de hogere segmenten tenminste.
Maar ook kleinere wagens zijn vandaag te krijgen met vierwielaandrijving, terwijl de reële behoefte daaraan op z'n minst discutabel is. Zo biedt BMW zijn xDrive systeem voortaan aan op zijn 1. Er is de keuze uit twee motorisaties: gekoppeld aan de 320pk sterke zescilinder van de 135i verzoekt het systeem om een bijdrage van € 2.850. Die eenheid is natuurlijk irrelevant voor de gemiddelde consument, wat niet kan gezegd worden van de 184pk leverende 120d op diesel. Aldaar heb je recht op xdrive als je bereidt bent € 1.700 extra neer te tellen. Terwijl jij alvast nog even verder spaart, gaan wij na of die bijkomende investering eigenlijk wel zinvol is.
