De Optima Hybrid laat zich aandrijven door een 150pk en 180Nm koppel opwekkende 2.0 benzinekrachtbron, bijgestaan door een 40pk en 205Nm leverende elektromotor. Die samenwerking volstaat om de spurt naar 100 in 9,4 tellen af te werken en te toppen aan 192km/u. De gecombineerde paardenstal wordt via een zestrapsautomaat zonder conventionele koppelomvormer naar de voorwielen geleid. Dankzij een aangepaste koppeling kunnen de centrales elk afzonderlijk in werking treden, waardoor er tot 100km/u volledig op elektriciteit kan worden gereden. De elektromotor springt ook bij als hulpmiddel bij acceleraties en op hellingen, en als generator bij kruissnelheden en bij het vertragen. Voeg daarbij een start/stop-systeem en we kennen de verklaring voor de lage (theoretische) uitstoot- en verbruikscijfers.

Op papier komt de Optima Hybrid elke 100km met slechts 5,4l benzine toe. In het echte leven is dat wel even anders, zoals ons testverbruik aantoont (7 - 8l/100km). Zoals wel vaker in hybridevoertuigen moet je zelfs als rustige bestuurder moeite doen om de verbruikscijfers op een aanvaardbaar niveau te houden. Dieselende vierwielers vergen een pak minder discipline voor een vergelijkbaar resultaat.

Bovendien kunnen we spreken van een alles-of-niets mentaliteit. Beroer het gaspedaal en de Optima zet meteen alle zeilen bij. Wat hem natuurlijk onrustig maakt. Een betere dosering van de gasrespons staat op ons verlanglijstje, net als een optimale communicatie tussen mens en machine. Die is immers ver te zoeken. Het stuurwiel werkt wel tegen, maar biedt amper feedback. Van stuurgevoel weinig spoor. Ook zet de Optima zijn onderstuurde rol overtuigend neer en zijn de voorwielen meer dan eens op zoektocht naar grip. Rechtdoor gaat natuurlijk uitstekend. In dat geval verloopt de rit best gemoedelijk en comfortabel. De ophanging is daar namelijk op gericht.