Dat we tijdens deze eerste kennismaking opteerden voor een break, had u al in de gaten. Maar door het AMG-pakket is de keuze voor de 2,2l dieseleenheid (als 250 CDI met 204pk - de krachtigste van het stel) minder eenvoudig af te lezen. En laat ons wel wezen, dat is nog steeds niet de centrale die in ons land het meest over de toonbank gaat. Dat is immers de 136pk krachtige 200 CDI die hetzelfde blok heeft. Beide motoren verbruiken op papier overigens quasi evenveel (4,8l/100km met 125gr voor de 200 CDI en 126gr voor de 250 CDI , beiden in het geval van de break).
De aandrijflijn van de testauto omvat ook nog een zeventrapsautomaat met een zijdezachte en absoluut feilloze werking, naast een adaptieve ophanging. Die heeft overigens quasi heel de tijd in comfort-modus gestaan. De E laat zich net zo nauwkeurig sturen wanneer hij met erg veel gemak oneffenheden verteert, dan wanneer hij de inzittenden aan schokken blootstelt. En wie het niet meteen nodig vindt om op 19- of 20-duimers naar de bestemming te rollen, mag zich verheugen op een nog betere filtering van kleine oneffenheden.
Aan boord wordt je overigens zo goed afgeschermd van de buitenwereld, of zelfs van de motor onder de kap, dat je niet echt in de gaten krijgt hoe goed de E 250 CDI presteert. Het lijkt allemaal wat saai, en dat terwijl je de sprint naar 100 kan afhaspelen in een weinig beschamende 7,8 tellen en het geheel pas bij 232 km/u van ophouden weet. Remmen en gaspedaal laten zich uitstekend doseren. Ook hier alleen kritiek op de elektrische stuurinrichting. Ditmaal niet omdat de centreerfunctie gebrekkig zou zijn. En laat ons ook maar meteen zeggen dat stuurgevoel in een E geen prioriteit is. Maar de bekrachtiging - en dat hebben we het over weerstand - is onvoldoende consistent. Het stuur wordt veel zwaarder naarmate je instuurt. Ingenieurs zijn wild van variabele dingen, maar net als in dit voorbeeld dragen ze in de praktijk weinig of niets bij.
Tot slot nog even het weggedrag. In tegenstelling tot de reputatie die de E met zich meesleept, is het model altijd al een uitstekende rijdersauto geweest die verassend beheerst door de bochten gaat (op een manier die je met een voorwielaangedreven Duitser van een ‘ander luxemerk' niet eens moet proberen) en er bij dat alles niet aan denkt om op comfort te compromitteren. Het is hier niet anders.
