Na de debuterende vijfdeurs en een break om de meer praktisch ingestelde klant aan te spreken, mogen de toonzalen nu plaatsmaken voor een sportiever gelijnd exemplaar. Eentje die een jonger - lees: hipper - publiek viseert. Dat is uiteraard een driedeurs geworden, die onderhuids geen speciale ingrepen verbergt.

De i30 driedeurs staat open voor twee benzinemotoren (een 1.4 met 100pk en een 1.6 met 136pk) en één diesel: de 1.6 CRDI verkrijgbaar met 110 of 128pk. CO2-gewijs bedraagt de uitstoot op papier 108g/km, terwijl de benzinedrinkers het er logischerwijs iets minder proper vanaf brengen. Beide heren blazen gemiddeld 139g/km CO2 in de buitenlucht. Alle versies komen standaard met een handgeschakelde zesversnellingsbak, maar een automaat mag je vergeten.

Wie de achterpartij onder de loep neemt, zal weinig in de mot hebben. Vooraan zijn er wijzigingen merkbaar, maar grosso modo volstonden twee deuren minder en een hertekende C-stijl om de klus te klaren. Dat blijkt ook uit de afmetingen. Ten opzichte van de vijfdeurs veranderde er namelijk niets. De driedeurs is evengoed 4,3m lang, 1,78m breed en 1,47m hoog. Van de vorige i30 kreeg hij de 2,65m lange wielbasis cadeau en aan de kofferruimte werd gelukkig ook niet geraakt. We schrijven 378l tot een zeer schappelijke 1.316l met de achterbank neergelegd. Hou er wel rekening mee dat de portieren een maatje zijn gegroeid, en je dus extra moet opletten op de supermarktparking. Naar onze smaak hadden de ontwerpers trouwens iets losser met het potlood mogen omspringen. Want hoewel best knap gelijnd, is er van vernieuwing weinig sprake. In de stroom blijven doet Hyundai door onder meer LED-dagrijlichten in de scherpe neus te voorzien.

Ook binnenin blijft de driedeurs trouw aan de rest van de bende. In die zin dat we nog steeds goed zetelen en dat de boordplank bekend voorkomt. Weinig op aan te merken dus. Behalve op het stuurwiel, dat nog steeds bulkt van tal van (overbodige) knopjes. Anderzijds is de velg wel verwarmbaar, zoals in de technisch aanverwante Kia Cee'd, en is het geheel in de hoogte en de diepte verstelbaar. Voeg daar een optioneel 7" aanraakscherm, airco in 2 zones (waar men ook achterin van profiteert), leder onder de bips en een open- en kantelbaar zonnedak aan toe, en het plaatje krijgt vorm. Dat het zicht naar achter vanwege de uitgezette C-stijl in minder goede papieren is geraakt, nemen we er noodgedwongen bij. Jammer ook dat de gedateerd ogende versnellingspook het productieproces heeft gehaald.

Vorig jaar behaalde de i30 een zeer puike score op de EuroNCAP-crashtests. De kleine middenklasser sleepte er de gehoopte 5 sterren in de wacht en we gokken er op dat de koetswerkvariant met 3 deuren dezelfde punten mee naar huis neemt. Elke i30 beschikt standaard over een sextet plofkussens (frontale, laterale vooraan en gordijnairbags over de hele interieurlengte) en voorziet een exemplaar voor de knieën vanaf het Style-uitrustingsniveau. Uit de actieve veiligheidshoek vissen we ABS met noodremhulp, ESP, VSM (voertuigstabiliteitsysteem), wegrijhulp op hellingen en een noodstopsignaal in de vorm van knipperende remlichten. Handig wanneer de achterliggers effectief aan het opletten zijn. Je kan er overigens niets van uitschakelen, wat de pret een beetje bederft.

Dat gebeurt jammer genoeg ook wanneer we de molen in gang draaien. De 1,6l turbodiesel klinkt best rumoerig in de oren - ook van rol- en rijgeluiden blijven we niet gespaard - en de besturing valt veel te licht uit. Gevoelloos ook. Je kan weliswaar kiezen uit 3 standen voor de bekrachtiging, maar die brengen weinig zoden aan de dijk. Communicatie met het wegdek is altijd ver te zoeken, hoeveel energie je ook moet uitoefenen op het stuurwiel. En onderstuur is onvermijdelijk. Ophangingsgewijs is er op het eerste zicht minder aan de hand. De i30 teert op McPhersons vooraan en een multilinksysteem voor de achterwielen. Dat hij een zachte vering in combinatie met beperkt opererende dempers kreeg ingeplant, merk je dan weer op mindere ondergrond. En zulk terrein kom je in ons Belgenlandje wel vaker tegen. Toch toont de vierwieler zich als een betrouwbare en makkelijk controleerbare metgezel die niet onmiddellijk aan het schuiven gaat. Maar verwacht hoegenaamd geen sportieve ambities. Zelfs met 128pk en 260Nm koppel ter beschikking heeft de i30 nog ruim 11 seconden nodig om 100km/u aan te tikken. Gelukkig heeft men de schakelwegen netjes gespreid en blijft het verbruik binnen de perken. Reken op 5l/100km bij een normale rijstijl, mede dankzij de aanwezigheid van start/stop en een schakelindicator.

Meer beeld van de i30 driedeurs vind je zoals steeds in de bijhorende fotospecial terug. Op een prijzentabel is het nog even wachten.