Als je om ergens te geraken over bijzonder zwaar terrein moet, is een atv doorgaans een ideaal vervoermiddel. Maar niet altijd. Als je met z'n tweeën bent bijvoorbeeld. Er zijn wel quads die gehomologeerd zijn met twee zitplaatsen, maar de achterzit is toch altijd een beetje de minst leuke plaats van de twee. Bovendien is het niet zo eenvoudig om materiaal mee te nemen, laat staan zonder aanhanger grote losse stukken te vervoeren. Tenslotte moet je natuurlijk een quad naar behoren kunnen besturen, want zoals uit ons omvangrijke quaddossier mag blijken, is dat talent niet zomaar iedereen gegeven. Om aan al die belemmeringen een antwoord te bieden, kwam Yamaha in 2004 met de Rhino op de proppen. Het is nog steeds de enige ssv (side-by-side) binnen het gamma.
In essentie neemt de Rhino onderhuids zowat alles over van Yamaha's grootste utilitaire atv, de Grizzly 700. Net als die laatste geniet de neushoorn van een volledig onafhankelijke wielophanging. De aandrijving geschiedt door een watergekoeld, 686cc groot ééncilinderblok met brandstofinjectie, gekoppeld aan Yamaha's automatische versnellingsbak met hoge en lage verhouding. Het blok drijft via de gerenommeerde inschakelbare vierwielaandrijving, compleet met eenvoudige spermogelijkheid van het voorste differentieel, tot alle vier de wielen aan. Op dat onderstel staat een koetswerk die dan weer eerder aan een auto doet denken. We onderscheiden een cabine met twee echte stoelen die naast mekaar staan, een conventioneel stuurwiel en een handrem. De stoelen zijn voorzien van veiligheidsgordels en om in te stappen moet je zowaar een deurtje openen en sluiten (tenzij je lenig bent). Achter de cabine bevindt zich een kiepbare laadbak waarin je tot 181kg mag vervoeren.
"Neem je de Yamaha mee naar zijn biotoop, het ruige terrein dus, dan ontpopt de Rhino zich tot een uitmuntend werkpaard."
De voordelen van een dergelijke opstelling zijn wel duidelijk: je kan er makkelijk en meer materiaal mee vervoeren, de Rhino valt eenvoudiger te besturen dan een quad en je kan in alle veiligheid een passagier meenemen. Wanneer je verdeler de homologatiekit heeft gemonteerd en je de ssv als landbouwvoertuig hebt ingeschreven, dan kan je zo de baan op met een flinke aanhangwagen aan de trekhaak. Maar er zijn ook nadelen verbonden aan het concept. Zo is de Rhino een zware jongen. De 540kg die de Yamaha rijklaar op de balans brengt, manifesteren zich niet zozeer in het terrein, maar wel als je de kerel op een aanhanger wil vervoeren. Niet alleen ben je haast verplicht om over een geremd exemplaar met een MTM van meer dan 750kg te beschikken, de aanhanger moet ook groot genoeg zijn om de 2,89m lange en 1,39m brede ssv te kunnen laden.
Ook wat het rijden betreft schuilt er een addertje onder het gras: dankzij het stuur en de zitpositie van een gewone auto hoef je weinig moeite te doen om de Rhino te kunnen besturen, maar je voelt je er in het terrein jammer genoeg een stuk minder betrokken bij de zaak door. Het is immers niet zo eenvoudig om vastgegespt in de stoel je lichaam mee in de strijd te werpen bij het overwinnen van obstakels, en door het ontbreken van een conventioneel differentieel achteraan rijdt de Rhino op het verharde daarenboven niet zo soepel door de bocht als een automobilist zou kunnen verwachten. Gekoppeld aan het hoge zwaartepunt schuilt een ongeluk om de hoek. Tenminste, als je niet goed weet waar je mee bezig bent. Net om dergelijke chauffeurs tegen zichzelf te beschermen, begrensde Yamaha de topsnelheid op 65km/u.
"We hebben de Yam dan ook maar gefotografeerd terwijl hij doet wat hij het liefste doet: werken."
Neem je de Yamaha echter mee naar zijn biotoop, het ruige terrein dus, dan ontpopt de Rhino zich tot een uitmuntend werkpaard. Het is een illusie dat het kleine dakje en het koetswerk weer en wind buiten houden, maar je voelt toch de toegenomen bescherming en de lange wielbasis en het hogere gewicht maken het trekken van een aanhanger tot een minder heikele onderneming op 'geaccidenteerd terrein'. Dankzij de hoge grondspeling van 28cm en de van de Grizzly overgenomen aandrijflijn moet de Rhino niet bepaald onderdoen als het op terreincapaciteiten aankomt, al zijn de forsere afmetingen er natuurlijk wel voor verantwoordelijk dat er (een beetje) aan vinnigheid wordt ingeboet.
Zowel voor recreatief als professioneel gebruik blijft de Rhino een serieus te overwegen keuze in het segment van de ssv's. Naast de legendarische betrouwbaarheid en robuustheid van het merk, zijn ook de beschikbaarheid van wisselstukken en een goed uitgebouwd verdelernetwerk troeven die kunnen tellen. Er zijn machines te koop die harder blinken en moderner ogen. Maar als het op noeste arbeid aankomt, moet de Rhino er nog niet meteen aan denken om zijn troon af te staan. Daarom hebben we de Yam dan ook maar gefotografeerd terwijl hij doet wat hij het liefste doet: werken.
