Onder het plaatwerk schuilt nogal wat slimme technologie. Zo bespaarde het bedrijf in het onderstel reeds haast 70kg en zijn zowel de benzine- als de dieselmotoren gezegend met een ideale compressieverhouding van 14:1. Dat zegt de consument natuurlijk weinig, maar het spreekt dan weer boekdelen dat de dieselmotor (met de laagste compressie ter wereld) ook meteen de enige is die zonder extra (dure) katalysatoren weet te voldoen aan de Euro 6-norm. In Vlaanderen mag je je daarover alvast in de handen wrijven, want de 2,2l dikke dieselversie inschrijven kan al vanaf minder dan € 50 (BIV). Voor de 175pk-versie die we hier pijnigen betaal je evenmin fortuinen omdat ook die genoegen neemt met een normverbruik van 4,5l/100km en een erg redelijke 119gr CO2/km aan de atmosfeer toevertrouwt. De motor wordt daarbij op alle versies geholpen door een start/stop-systeem dat bovengemiddeld snel en efficiënt de motor herstart en een systeem met een condensator (een technologie die specifiek is voor Mazda) dat remenergie opslaat en gebruikt om de boordelektronica mee te voeden.
De dieseleenheid dankt z'n lage compressieverhouding voor een wat atypische werkingsklank die best sportief klinkt als de naald opklimt richting rode zone. De prestaties zijn ook puik, met een sprinttijd van 7,8 seconden en een top van 223km/u. Bovendien gaat de 6 er in de tussenacceleraties als een speer vandoor, als je ervoor gezorgd hebt dat het motorentoerental niet te veel is afgekalfd. De handbediende zesbak is ook al correct. Terugschakelen gaat een tikkeltje hakeriger dan opschakelen maar met relatief korte schakelwegen en een vrij mechanisch gevoel blijft het een aangename bak. De stuurinrichting is natuurlijk ook hier weer van het elektrische type, en het is toch duidelijk dat hier behoorlijk over de afstelling is getobd. Het resultaat mag er wezen, want de weerstand en reactie van de voortrein zijn erg natuurlijk. Gevoel en een goede centreerfunctie schitteren hier natuurlijk ook weer door afwezigheid. Dat is jammer genoeg iets van het verleden geworden.
Een flink deel van de geoptimaliseerde weerstand (en de daarbij horende zuinigheid) dankt Mazda aan de rubbers, en dat is een aspect waar we minder positief over zijn. Ze missen grip en op een nat wegdek mogen ze gerust wat meer water laten afvloeien. Zonde, want het weggedrag zelf is nochtans zeer geciviliseerd. De demping is ook degelijk, al betaal je ook hier een strak bochtengedrag met een verminderd vermogen om kleine oneffenheden van de inzittenden te isoleren.
