Het is geen geheim dat Mercedes met de nieuwe A geen voldoening neemt om simpelweg post te vatten te midden van de gevestigde waarden van het segment. Nee, de Duitsers zijn geen meelopers. Ze willen de bende liefst volledig overklassen, er enigzins op rekenend dat Audi en BMW loom zijn geworden door de jaren in afwezigheid van hun eeuwige rivaal. De Ster trok dan ook alle registers open om de beoogde 'soevereine sportiviteit' te vertalen naar een levendig en comfortabel rijgedrag. Het onderstel, bestaande uit een McPhersonstructuur voor- en een vierarmige as achteraan, werd specifiek uitgewerkt voor een dynamische rijstijl. Het zwaartepunt werd verlaagd, zo'n 40mm ten opzichte van de vorige A. De elektromechanische stuurbekrachtiging kan desgewenst besteld worden met rijhulpfuncties en het ESP met een elektronische sperfunctie. Alles werd tot in de puntjes afgesteld, getest en herbekeken in het ontwikkelingscentrum in Sindelfingen. En dan ... stoppen ze er een 1.5 dCi van Renault in.
Vooraleer het koud zweet bij je uitbreekt geven we alvast het einde van deze thriller weg. Mercedes' keuze klinkt erger dan ze is. Het wat rauw klinkende blokje kennen we al uit -tig Nissans, Renaults en Dacia's, en steevast zijn we overwegend positief over de kleine vierpitter. Desalniettemin past het dieselgeluid hoegenaamd niet bij de hoogwaardige en dynamische atmosfeer die de A uit al zijn poriën dampt. Ook valt het reële gemiddelde verbruik van 5,6l/100km tegen, want Mercedes belooft een gemiddelde dorst van 3,8l/100km (98gr CO/km) voor de manueel geschakelde variant. Interessant is ook dat de 180 CDI met automaat met dubbele koppeling wel recht heeft op een blok van Mercedes, met krek dezelfde cilinderinhoud en vermogen (105pk).
Het blok voldoet zonder meer, maar is verre van een ideale partner om samen de grenzen van het onderstel te gaan opzoeken. Daarvoor overweeg je beter wat potigere kerels zoals de A 220 CDI. Of beter nog, de A 250 met een 211pk sterk, geblazen twee literblok. Mercedes gaf de stuurbekrachtiging een erg stroeve afstelling mee, wat het stuurgevoel weliswaar behoorlijk direct en sportief doet aanvoelen, maar dat wil niet zeggen dat we een bovengemiddelde precisie hebben opgemerkt. In de rechtuitstand vinden we de A zelfs een tikkeltje te nerveus, een typische eigenschap van een inherent steriele geleiding waaraan kunstmatige levendigheid werd toegevoegd. Nemen we echter afstand van de verbloemde omschrijvingen in de presentatiemap, dan kunnen we er niet omheen dat de A gewoon goed rijdt, zonder daarbij grenzen te verleggen. Meer dan dat hoeven we in dit segment eigenlijk niet te eisen ... toch niet met deze motor onder de kap.
