Eigenlijk heeft het weinig zin de nieuwe A-Klasse met het uitgaande model te vergelijken. Beide zijn de vrucht van een totaal verschillende filosofie: de oude ging uit van een koets bestaande uit één enkel volume en een sandwichvloer als onderstel, terwijl de nieuweling met een conventioneel chassis en een koetswerk in twee volumes zich veel meer schikt naar wat gangbaar is in het segment. En zo sluit de A eigenlijk meer aan bij het ontwerp van de B-Klasse, de meer op ruimte toegespitste variant en gebouwd op hetzelfde onderstel. In vergelijking met die laatste lijkt de A stukken breder, is hij ook effectief lager en betreedt daarmee het rijkdom van de sportieve hatchbacks die aan de weg lijken te kleven. Om dat tikkeltje agressiviteit nog wat meer aan te wakkeren, maakte Mercedes de grille extra groot en gapend, zette het de (vooral achteraan best knappe) lichtblokken nadrukkelijk op de hoeken en tekende het de flanken onder de oplopende deurlijn vol met elkaar in het verlengde kruisende krachtlijnen, wat het samenspel van convexe en concave oppervlakken nog meer versterkt.
Of al die potloodijver ook zijn vruchten afwerpt? Oordeel wat dat betreft vooral zelf. We kunnen alleszins niet ontkennen dat de in grote lijnen van de B overgenomen blauwdruk doeltreffend werd aangepast, en dat met het oog op een sportiever, dynamischer voorkomen vol van de onmiskenbare drang om het vooruit te laten gaan. Al dient daarbij te worden opgemerkt dat het allemaal evengoed een saaie bedoening blijft, als je de standaard vijftienduimers niet inruilt voor een extravaganter setje.
Met een lengte van 4,29m, een breedte van 1,78m en een hoogte van 1,44m blijft de A trouw aan de gemiddelde maten van het segment. Met een kofferruimte van 341 liter doet hij dat dan weer niet; er zijn concurrenten zat die beter doen. Uiteraard kan je de achterzetels ook platleggen en dan slikt de A tot 1.157 liter. Die achterbank biedt plaats aan drie, maar om het allemaal een wat sportiever tintje te geven, lijkt die optisch te bestaan uit twee zetels.
