Gediscrimineerd, zo voelen we ons aan boord van deze 6 coupé. Geen heer of dame te bespeuren in het verkeer, zelfs wanneer we eigenhandig het goede voorbeeld geven. Netjes is dat niet, maar verwonderlijk evenmin. De 6-reeks is in zijn vorm gewoon te lang en te breed om -vooral in tijden van crisis- de modale burger zelfs geen heel klein beetje tegen de borst te stoten. Zeker als je in de praktijk slechts een enkele passagier kan vervoeren. Die dan nog eens een halve zetel van je verwijderd zit. Dit rijdende ego is zelfs 7,4cm langer en 3,9cm breder dan de vorige Zes, waardoor het begrip 'overcompensatiedrang' nog vaker dan ooit ter sprake komt. Geen bescheiden jongen dus, en met 1,87 ton evenmin een lichtgewicht.

Voorts neemt hij zichzelf ook iets te serieus, in die mate dat er van enige flair weinig te merken valt. De Mercedes E coupé heeft wat dat betreft zijn zaakjes beter voor mekaar. De 6 zit weliswaar strak in het vel, maar tijd om foto's te nemen is er voor passanten niet bij. Zelf zouden we overigens eerder voor een Gran Coupé opteren, niet enkel omwille van de niet nader te noemen praktische voordelen. Koffergewijs bieden beide spelers met 460l logischerwijs wel evenveel volume.

We sluiten af met een aardigheidje uit de techologische hoek. BMW is namelijk zo vrij geweest om enkele miniscule camera's in de voorvleugels te installeren (met bevindingen in split-screen op het centrale display) waardoor we met een geruster hart -lees: zonder een onverwachts naderende fietser mee te graaien- een drukke straat durven op te rijden. Erg handig, maar uiteraard optioneel. Net als de stoeprandvrezende negentienduimers waar we het in de inleiding over hadden.