Uit onze kennismakingstest kan je opmaken dat Audi's nieuweling graag de koele kikker uithangt, veeleer dan de speelvogel. De toenmalige vierwielaandrijver kon ons wel bekoren vanwege de geleverde grip en -bij momenten- toch een speelse uitzwaai van de achterzijde, maar echt rijplezier hebben we niet ervaren. Deze voortrekker kan meer verkoopsargumenten voorleggen, ondanks het feit dat de tractie zich tot de voorwielen beperkt. Eerst en vooral is er de lagere aankoopprijs, die toch wel enkele duizenden euro's scheelt. Maar we noteren ook een lager gewicht (er komen minder onderdelen aan te pas) en minder passages aan de pomp. Audi voorspelt 4,1l/100km; wij zijn tevreden met 5,2l/100km.

De turbogeblazen tweeliter zelfontbrander is 150pk en 320Nm koppel sterk en speelt de geleverde energie via een handgeschakelde 6-versnellingsbak aan de voorwielen door. Schakelwegen zijn relatief lang, met een uitschieter in 6e om het verbruik terug te dringen bij kruissnelheden. Theoretisch gezien zijn bovenvernoemde waarden goed voor een sprintje in 8,6 seconden en een top van 216km/u.

De A3 vraagt onderweg weinig betrokkenheid en dat merk je aan het beperkte stuurgevoel. Bovendien moeten de remmen op bevel van de elektronische stabilisatiecontrole regelmatig overuren draaien om onderstuur tegen te gaan. Maar er is ook goed nieuws. De A3 toont zich speelser dan verwacht en van het beloofde get-up-and-go-karakter blijft effectief een spaander heel. Niet dat we hier met een bochtenliefhebber te maken hebben (dat kon je al afleiden) maar helemaal steriel mogen we deze Audi niet meer noemen. De rest van de punten gaan naar de soepele ophanging met een hoog comfortgehalte. Een stuiterig weggedrag lijkt tot het verleden te behoren.