Wie zich regelmatig door Auto55.be over nieuwe wagens laat informeren, kan de trends inmiddels wel blind opnoemen. Wagens van vandaag pakken steevast uit met een lagere rolweerstand, een elektrische stuurinrichting en motoren die beloven zuiniger te zijn dan ooit tevoren. Van het eerste heb je hier weinig last, maar ook de Civic heeft nu het stuurgedrag van een moderne auto. Dat betekent dat stuurgevoel ontbreekt en het stuurwiel centreren moeilijker gaat dan voorheen. En dat je ook bakken discipline aan boord moet leggen om in de buurt van het opgegeven verbruiksgemiddelde te eindigen. Tijdens de eerste kennismaking strandden we finaal op 5,8l/100km, exact 2 liter boven het opgegeven cijfer, over een gemengd circuit en zonder de motor de zweep te geven.

Daarmee hebben we alle opmerkingen eigenlijk al achter de kiezen. Wat overblijft mag op de positieve zijde van de balans, en dat is ook niet min. De zesbak kent wel lange schakelwegen maar heeft een uitstekende geleiding en de eenheid heeft met 120pk en 300Nm meer dan voldoende krachtreserve om de 1,4 ton zware vijfdeurs met vertrouwen door het verkeer te loodsen. Een sprinttijd van 10,5 seconden is niets om je voor te schamen en met zes lange versnellingen en voldoende trekkracht kan je als topsnelheid zelfs 200km/u aantikken. Wat echter het meest opvalt is dat de Civic zich probleemloos bereddert bij omwentelingssnelheden vanaf 1.200t/min, daar waar moderne dieselmotoren veelal niet thuis geven onder 1.600t/min, en dat zelfs dan de krachtontplooiing erg geleidelijk verloopt.

De Civic maakt gebruikt van McPhersons op de vooras en een vervormbare dwarstraverse achteraan, beiden met een erg uitgelezen afstelling die de steeds zeldzamer wordende kaart van het comfort trekt. Putten en bulten worden erg goed opgevangen en zelfs verkeersdrempels worden zonder veel morren verteerd. Tel alles bij elkaar op en je vind tussen A en B een hoop rust en comfort.