Het interieur is net zo nieuw als het koetswerk. Maar de eerste echt grondige verbetering kom je al tegen voor je erin zit. Een nieuw motorschutbord en dubbel uitgevoerde deurrubbers maken immers jacht op de losgeslagen decibels die vroeger binnenin de rust verstoorden. Je kan niet verwachten dat wagens in deze prijsklasse de norm opnieuw definiëren, maar het verschil met de eerste generatie is frappant. En nu zijn vroeger vermoeiende autostradesnelheden erg draaglijk.
De boordplank is eveneens nieuw, met nog steeds harde plastics. Die zien er nu wel een stuk degelijker uit. De stijl is nogal kloek en weinig gesofisticeerd, maar functioneel is het alleszins. En de knoppen en bedieningselementen boeken allemaal vooruitgang ten opzichte van vroeger. Wie zich niet beperkt tot een naakt exemplaar, krijgt zelfs glanzende sierlijsten om de ronde verluchtingsmonden en het centrale medaillon dat de radio huisvest.
Die radio, daar valt overigens ook nog wel wat over te vertellen. Net als bij de Lodgy, kan je nu immers ook opteren voor een aanraakgevoelig scherm dat je meteen ook naar je bestemming kan leiden. Als navigator is het geen echte krak en als de zon erop zit is het moeilijk te zien, maar omdat het ding voor amper € 250 in de optielijst prijkt en je ook nog eens de kans geeft om je telefoon te koppelen en daar zelfs muziek van te plukken, kan je het veel vergeven. Er zijn nog wat aanpassingen - zoals de komst van een cruise-control.
Natuurlijk zijn er auto's waarin je beter zit dan in een Sandero. En toch is er niets fundamenteels mis. Een diepteverstelling bovenop de instelbare hoogte van het stuurwiel, kan natuurlijk wel een betere rijhouding opleveren. We willen echter niet gezegd hebben dat die standaard slecht is. Verre van zelfs. En hoewel je jezelf natuurlijk wel wat elektronische prulletjes, als een deftige boordcomputer, moet ontzeggen, geeft het instrumentarium erg adequaat en perfect al het noodzakelijke weer.
Plaats is de Sandero z'n sterkste punt. De verhouding tussen binnen en buitenafmetingen is erg gunstig. Vier volwassenen moet je absoluut probleemloos kunnen schikken.. Zelfs als je het budget vergeet, scoort deze Dacia uitstekend in z'n segment. En 320 liter is een degelijk en bruikbaar koffervolume. Hij troeft z'n voorganger ook af door een in ongelijke delen neerklapbare achterbank standaard te maken. De vloer is spijtig genoeg niet geheel vlak, maar er past dan wel 1.200 liter in.