Je raadt het al - het onderstel is identiek aan dat van de Countryman, al is het steeds gezegend met de stijvere antirolstang en de veer/dempercombinatie die bij de sportafstelling horen. Belangrijker is dat Mini er dus ook de architectuur met een McPherson-voortrein en een multilink-achteras (geheel onafhankelijk) van overneemt. Er zijn tegenwoordig constructeurs die je zelfs in deze toch niet onaanzienlijke prijsklasse proberen een premiumproduct met een simpele vervormbare dwarstraverse aan te smeren. Dit is systeem is zowel als het op comfort als op dynamische eigenschappen aankomt, superieur. Het is daarom niet eens zo storend dat de Paceman behoorlijk onverzettelijk reageert op een slechte ondergrond. En koersvast is hij ook.
Een nogal stijve link met de ondergrond heeft natuurlijk ook nadelen waar de Paceman minder makkelijk mee weg komt. Het zorgt er bijvoorbeeld wel voor dat tractie op een slechte ondergrond in de min gaat, waardoor de controlesystemen overuren moeten maken en dat is weinig aangenaam. Rijhouding en ophangingsgedrag zijn wel doordrongen van het Mini-DNA maar een erg nerveuze en tegelijk gevoelloze stuurbekrachtiging en een naar onderstuur neigend weggedrag ( dat door een slepende rem bij het binnenste voorwiel tot onderdanigheid wordt gedwongen) zorgen ook hier voor een onthecht en artificieel gevoel dat schijnbaar geen enkele ingenieur stoort maar eerder gemaakt is om playstationliefhebbers dan autopuristen aan te spreken. Het uiterlijk belooft meer.
De 1.6l benzinemotor onder de kap wordt door een turbo tot 184pk gedwongen en levert ook nog eens 260Nm in een blok dat ondanks z'n hoge vermogensopbrengst erg beschaafd voor de dag komt. Als je de Paceman zonder drama weg krijgt van de witte lijn, dan is de 100 al 7,5 tellen later een feit en hij gaat door tot 217km/u. Het is echter vooral de combinatie met een opgegeven verbruiksgemiddelde van 6,1l/100km (143gr/km) die blinkt in de ogen van potentiële kopers. Dat je daar een eindje bovengaat als je de koets in de kleinst mogelijke tijd van a naar b wil mikken, spreekt voor zich.
