Alle uitvoeringen die in België op de prijslijst staan, hebben een tweeliter diesel onder de kap. De 2.0 dCi werd grondig herwerkt, met als resultaat een minderverbruik van 0,8l/100km en een daling van de CO2 uitstoot met 20 gram. Zowel de versie met 130pk als deze die in onze testwagen hangt, de 150pk sterke vierpitter, nemen heden genoegen met een identiek normverbruik van 5,7l/100km en stoten daarbij 150gr CO2/km uit. Gekoppeld aan een automaat mag diezelfde krachtbron maximaal 175pk ontwikkelen, waarbij het normverbruik en de uitstoot stijgen tot 6,4l/100km, respectievelijk 169gr CO2/km. Om deze algemene daling mogelijk te maken deden remenergierecuperatie, uitlaatgascirculatie, elektrohydraulische stuurbekrachtiging en een beter thermisch motorbeheer hun intrede. En werd ook de aerodynamica een weinig herzien, met name de autovloer, om de luchtweerstandcoëfficiënt naar beneden te halen. Tenslotte krijgt de Espace standaard banden met lage rolweerstand.
In de praktijk blijft de Renault evenwel nog steeds een grote eter. De dorst van MPV's blijft een haast onvermijdelijk struikelpunt, want hoe zuinig de motor intrinsiek ook mag zijn, hij moet nog altijd diezelfde hoekige doos door de lucht duwen. En dat vergt een niet te onderschatte inspanning. We noteerden een testgemiddelde van 8,3l/100km; een best aardige waarde voor een dergelijke lobbes, maar niettemin een eind boven wat de Fransen beloven. Dit verbruik tekenden we op door de Espace zoals steeds over een gevarieerd wegenstelsel te sturen, en de normale verkeersstroom zoveel mogelijk te volgen.
Net zoals de diepe boordplank de bestuurder wat ontheemd achter laat zonder zijn vertrouwde instrumenten, koppelt het elektrohydraulisch bekrachtigde stuur weinig informatie aan de chauffeur terug. Omdat comfort en luxe kernwoorden in het lastenboek waren, is het nogal wiedes dat het onderstel werd ingesteld om beide vereisten zoveel mogelijk waar te maken. Zoals het een Fransman betaamt filtert de Espace het wegdek behoorlijk uit en blijven rij- en rolgeluiden aardig op de achtergrond. Dat de topzware monovolume bij het betere bochtenwerk weinig profileringsdrang ten toon spreidt, vergeven we hem dan ook graag.
