De nieuwe Renault Espace is een overbruggingsmodel, zo zeggen de Fransen alleszins zelf. In aanloop naar generatie vijf doet het huidige model er nog enkele jaartjes bij, terwijl de teller ondertussen met rasse schreden het tiental nadert. Facelifts buiten beschouwing gelaten weliswaar. Maar, zo zegt Renault er meteen ook bij, de huidige Espace en Grand Espace blijven wel helemaal bij de tijd. En dit dankzij aanpassingen aan exterieur, interieur en de tweeliter diesel die alle varianten bevolkt. Er is keuze uit een versie met 130, 150 of 175pk, waarbij deze laatste altijd via een automaat zijn kunnen mag laten zien.
Zelfs in de meest eenvoudige uitvoering is de standaarduitrusting erg compleet, al valt de Espace met een basisprijs van € 34.500 nooit echt goedkoop te noemen. Navigatie, snelheidsregelaar, sensoren allerhande zijn altijd meegeleverd. Hetzelfde kunnen we zeggen van zowat alle veiligheidsvoorzieningen, al is de lijst daar een stuk minder indrukwekkend. Voor € 1.000 extra krijg je twee plaatsen erbij bovenop de standaard vijf, twee volwaardige zetels die op rails versteld kunnen worden en makkelijk te verwijderen zijn. Jammer wel dat ze niet wegklappen in de vloer. Onafhankelijk van de keuze voor extra zitmeubilair kost de 4,86m lange Grand Espace € 1.400 meer dan de normale versie, wat de totale lengte met 20cm vergroot. Zowel de achterpassagiers als de koffer doen daar hun voordeel mee. De minimale kofferruimte bedraagt dan 456 liter, wat iets minder dan het dubbele is van de Espace zonder Grand embleem op de poep.
Met een verbruik van 8,3l/100km gooit de 2.0 dCi niet meteen hoge ogen, ofschoon de techneuten bij Renault toch heel wat spitsvondige ingrepen hebben toegepast om de dieseldorst in te perken. Als we hun mogen geloven heeft de Espace genoeg aan 5,7l/100km en stoten de varianten met 130 en 150pk daarbij 150gr CO2/km uit. De vierpitter heeft evenwel voldoende in zijn mars om de 1.825kg zware monovolume gezwind voor de dag te laten komen. Echt het onderste uit de kan halen doe je sowieso niet, aangezien comfort een overduidelijke prioriteit kreeg in de ophangingsafstelling en je je rijstijl daar onbewust op aflijnt.
Wat is dan, tenslotte, het bilan van deze facelift? Duurt de rekoefening te lang of verdient de Espace daarentegen nog steeds zijn plaats in het gekrompen segment van grote monovolumes? We neigen naar het laatste, omdat we de Fransoos op weinig foutjes kunnen betrappen, de standaarduitrusting genereus is en de rijbeleving aansluit bij de filosofie van het concept. Dat de Espace gezien de leeftijd van de huidige generatie niet de meest hippe vogel van het moment is, nemen we er dan maar bij. Opvallen, daarvoor heb je nog segmenten zat.
