De meest efficiënte 320d en 520d hebben ons al een tijdje geleden kunnen vermaken met degelijke prestaties gekoppeld aan een laag verbruik. En net als dit duo blijft de 116d ED met zijn 1.598cc tellende turbodieselmotor trouw aan de gangbare logica - in tegenstelling tot de 116d zonder bijnaam, die ondanks het gelijke vermogen van 116pk en evenveel cilinders met een dikkere tweeliter zit opgescheept. Het milieu zal er wel bij varen: de CO2-opgave dook van 114g/km naar 99g/km, afhankelijk van het bandenformaat. Eens kijken hoe dat voelt.
Onze testwagen wil het verlies van energie beperken en het overgebleven arbeidsvermogen maximaal benutten. Daar zijn, naast de aanpassingen beschreven in onze exterrieurrubriek, verschillende mouwen aan te pas gekomen. Het eerste principe kennen we als remenergierecuperatie, want remmen staat in principe gelijk aan energieverlies. De vrijgekomen materie wordt dan naar een accu geleid van zodra je remt of zelfs maar het gas lost. De elektriciteit die daarmee wordt gewonnen voedt dan allerhande toepassingen zoals radio en airconditioning; Met als gevolg dat de motor zo minder te verduren krijgt, minder verbruikt en zo ook lagere uitstootcijfers laat optekenen.
Een andere maatregel kreeg de term Eco-pro opgespeld en helpt de bestuurder tot inkeer te komen bij een overdadige beroering van het gaspedaal. De techneuten namen dat gaspedaal, de versnellingsbak en diens schakelpunten alvast onder handen, zonder de verwarmings- en aircostrategie te vergeten. Tijdens het rijden kan je de theorie dan naar de praktijk omzetten, geleid door visuele hulpmiddelen zoals een schakelindicator. En wie goed presteert kan zo tot 20% brandstof besparen, aldus BMW. Verder noteren we een hogere injectiedruk (2.000 bar), elektrisch bekrachtigde stuurinrichting - een noodzakelijk kwaad - en een start-stopfunctie, die je tegenwoordig in het gros van het autopark tegenkomt.
Ondanks alle ingrepen bleef de genetische code wel degelijk in stand. Dat danken we aan de achterwielaandrijving en een optimale gewichtsverdeling. Voor de prestaties moet je het alvast niet doen. Sprinten naar 100km/u duurt 10,5 seconden en toppen geschiedt bij 195km/u. Lang niet zo relevant als de dorst, die in de praktijk beneden 5l/100km blijft.
