Minder harde plastics en een heuse middentunnel met een armsteun tussen beide voorzetels. Ziezo, eigenlijk hebben we hiermee de voornaamste verbeteringen van deze generatie al verteerd. En dat wil overigens niet zeggen dat de Japanners een prachtwerk hebben afgeleverd. We betreuren het heengaan van de originele handremhendel (geïnspireerd op de vliegtuigindustrie) in ruil voor een erg conventioneel exemplaar. En als je hem naast de beste Europese concurrenten parkeert, dan blijft het materiaal op plaatsen nog steeds ontoereikend, vooral als je er aan komt. Hier komt een beetje bovendrijven dat de CR-V in de eerste plaats voor de Japanse en Amerikaanse markten is ontwikkeld. En nu we toch bezig zijn, het nut van het dubbele informatiedisplay in de middenconsole is ons evenmin duidelijk. Het instrumentarium van de CR-V heeft overigens een centrale ronde wijzerplaat die de snelheid aangeeft, gecombineerd met drie metertjes (toeren, watertemperatuur en brandstofpeil) die best origineel is van lay-out maar evenmin blijft hangen. Een beetje meer frivoliteit had gemogen. De verlichting is in steriel blauw en wit, maar wie er graag wat groen aan toevoegt kan dat door de eco-modus in te schakelen en keurig de regels van het brandstofgevoelig rijden te volgen.
Onze wapenstok kunnen we nu wel opbergen. De CR-V is immers in de eerste plaats een ruime en praktische auto. Zo zeer zelfs, dat hij veel meer naar een break neigt dan naar een typische SUV. Je zithouding is bijvoorbeeld lager dan gebruikelijk bij dit koetswerktype - wat onder meer te wijten is aan met 3cm ingekrompen koetswerkhoogte. Nog voor het type is de laaddrempel eerder laag en zit je ook achteraan in een houding die meer gemeen heeft met die van een gewone auto. Daar ging de zitting 3,8cm dichter bij het asfalt. Daardoor heb je zowaar meer hoofdruimte. De koffer is egaal vormgegeven en ruim zat. Het laadvolume (volgens VDA-methode, dus gemeten tot aan het raam) bedraagt zo maar even 589 liter. De achterbank bestaat steeds uit twee ongelijke delen (60/40-verhouding) en is plat te leggen door simpelweg aan een hendel in de koffer te trekken. De laadvloer die ontstaat is nagenoeg vlak en er past 1.146l bagage bovenop.
Op het eerder aangehaalde tweede informatiedisplay in de middentunnel na, kan je op de ergonomie weinig of niets aanmerken. Honda heeft geen duidelijk uitgewerkt "concept" voor de bediening, maar de knoppen van de radio en GPS rond het scherm ervoor inwerken en hetzelfde doen met die voor de verluchting en airco: dat werkt. Simpel en efficiënt. De versnellingspook blijft overigens tegen het dashboard aankleven en da's ook een goede zaak, want daar valt die toch erg natuurlijk in de hand. De middentunnel zelf is daardoor wel wat breder, maar Honda is zo attent geweest om aan de bestuurderzijde een zacht kniekussentje tegen de koker te monteren. Details je opmerkt en apprecieert als je kilometers maalt. In dat laatste geval blijkt de achterbank overigens wat te vlak om echt voldoende steun te bieden, terwijl je daar in de voorzetels geen klachten over kan verzinnen. Die hebben dan wel weer te kampen met een te korte zitting.
