Aartsrivaal Peugeot 208 werd bij de jongste generatiewissel wat kleiner dan voorheen. Renault vaart daarentegen een meer traditionele koers en het laat de Clio groeien, zij het niet in alle richtingen. In de hoogte gaat er 4,5cm naar de slachtbank. Wat de Clio daar echter uitspaart aan frontaal oppervlak, wordt weer geïnvesteerd in de breedte. Er komt 3,6cm bij terwijl de lengte in dezelfde grootorde toeneemt. En in de koffer past voortaan 300 liter - 12 meer dan voorheen en een uitstekende waarde in z'n klasse. Dat Renault de trend links laat liggen heeft te maken met de klanten die tegenwoordig voor dit type wagen kiezen. Onder druk van leeftijd, economie of beide is een opvallend groot percentage (40%) daarvan afkomstig uit hogere segmenten en op deze manier wordt het verschil niet al te groot. Toch wordt het gewicht tegelijk beperkt. Daarvoor worden een hoop maatregelen gecombineerd. Op sommige versies is de achterklep in kunststof, er wordt rijkelijk gebruik gemaakt van staal met een hogere treksterkte en de brandstoftank werd zo maar even 10 liter kleiner. Een lager gewicht levert je immers automatisch een lager verbruik en CO2-uitstoot op, dus de autonomie zou dezelfde moeten blijven. De voorgespiegelde verbruikscijfers zijn echter grotendeels theoretisch en het lijkt ons eerder voor de hand te liggen dat je uiteindelijk iets vaker dan voorheen bij de pomp staat. Dat de Clio aerodynamisch is geoptimaliseerd, doet wel altijd een duit in het zakje. Zo leveren elektronisch gestuurde lamellen voor de radiatorrooster je een verbruikswinst van 0,1l/100km op.

De Clio is het eerste echte wapenfeit van de Nederlandse designchef Laurens Van Den Acker. Die werkte daarvoor onder meer bij Mazda, wat wellicht enkele van de Aziatische trekjes van het model (vooral in driekwart vooraanzicht) verklaart. Hij tekende echter een compleet nieuwe Renault-identiteit uit. De Clio werd reeds volgens de wetten van Van Den Acker gefacelift, maar dit compleet nieuwe model trekt het design veel verder door. De nieuwe grille, geaccentueerde wielbogen, de opvallend gelijnde achterlichtunits en last but not least de vormgeving van de stootlijsten op de portieren zijn daarvan de meest opmerkelijke kenmerken. Een hoop lijnen die vechten om je aandacht dus, en dat is helemaal van deze tijd. Eveneens eigen aan de tijdsgeest is de mogelijkheid om je Clio aan je persoonlijke smaak aan te passen. Aan de buitenzijde kan dat door de kleur van de sierstrips en de afwerking van de velgen aan te passen. En natuurlijk mogen de nodige stickersets evenmin ontbreken. Lang niet al die afwerking of kleefdesigns zijn geslaagd, maar ze zijn op z'n minst gemonteerd af fabriek en vallen derhalve onder de garantie.