De wijzigingen aan de binnenzijde zijn eveneens bescheiden. Het meubilair is steeds met leder overtrokken en om de aanwezigheid van op sportiviteit gerichte steunvlakken te benadrukken zijn die delen uitgevoerd in een contrasterende lichtgrijze tint. Daarmee hebben we het voornaamste onderscheid al achter de kiezen. Een opsomming van de sierlijsten, waarvan de meest in het oog springende rond het centrale bedieningsmedaillon in de middenconsole en de verluchtingsmonden zitten, maakt het plaatje compleet. Die zijn nu immers gelakt in een donkere chroomtint.

Wie ervan uitgaat dat eerder gemaakte conclusies (bij onze tests van de atmosferische versies) gewoon overgenomen kunnen worden, heeft helemaal gelijk. Dat betekent dat we de afwerking nog steeds puik vinden, maar dat hard plastic wat zeldzamer had mogen zijn. Er is één uitzondering. Het panoramische glazen dak bleek in het verleden telkens weer een bron van windruis (zelfs dicht), maar ditmaal was daar niets meer van te merken. Hyundai heeft wellicht maatregelen genomen.