In 1991 nestelt Seat zich onder vleugels van VW en brengt het bedrijf een eerste model uit dat onder Duitse supervisie is ontwikkeld. Het is de Toledo, gebaseerd op de Golf II in een sedan-koetswerk van de Giugiaro. En het is een goede zet - de scherpe prijs, z'n voorkomen en ruimte spreken de consument aan. In Zuid Europa vooral, maar ook bij ons. Seat had een succesformule te pakken, maar het mocht niet zijn. De tweede Leon werd luxueuzer, sportiever en duurder. En voor de derde editie koos Seat onbegrijpelijk zelfs voor een monovolume met koffer. Een stijlexperiment dat flopte en in 2009 een stille dood stierf. Datzelfde jaar kregen we op het Salon van Genève wel reeds een nieuwe Toledo te zien - weer in lijn met de filosofie uit de jaren negentig. In deze door financieel troebele tijden maakt die meer dan ooit kans op slagen. Vooral als Seat het presteert van ditmaal wel continuïteit in het gamma in te bouwen. Met de Mii en de nieuwe Leon is er nu alvast sprake van een productoffensief, maar ook ditmaal wordt er niet erg ver in de toekomst gekeken. Zeker of Seat z'n les heeft geleerd zijn we dus niet.
De vierde generatie van de Toledo zal zich in het gamma nestelen tussen de Ibiza en de Leon, wat lager dan je buikgevoel verwacht. De prijs wordt daar een reflectie van. Ergens tussen de twee. Nauwkeurig dan dat wordt het momenteel niet. Pas vanaf maart 2013 is het model op de markt, al zal invoerder ‘D Ieteren tegen het Brusselse Autosalon wel definitieve prijzen rond hebben. Donormodel Skoda Rapid - waarover verder in deze test meer - gaat al in november in de verkoop en wordt een goede prijsindicator.
Het motorenprogramma zal in België in elk geval een 1.2l benzine (75, 85 of 120pk sterk) en een 1.6l TDI met 105pk omvatten. Dat alleen de krachtigste er recht heeft op een zesbak illustreert duidelijk dat Seat (en Skoda) hier niet het technologische voortouw nemen. Een diesel met 90pk, eveneens een 1.6, komt een tikkeltje later het aanbod vervoegen. Ook de uitrusting wordt dan verder uitgespit, maar in elk geval is nu reeds duidelijk dat een airco er pas vanaf het tweede niveau is. En dat geen van onze testwagens voorzien was van elektrisch bediende achterruiten is eveneens een veeg teken.
