We weten inmiddels dat de koffer groter is dan die van de vijfdeurs (528 tegen 378l). Gelukkig, want anders zou de break z'n bestaansrecht verloochenen. En we kunnen daar nu ook een zeer ruime achterbank aan toevoegen. Zelfs met uit de kluiten gewassen personen in de twee voorzetels wordt het er nooit benepen. En er zijn nu zelfs enkele centimeters extra hoofdruimte achteraan. Niet dat je die nodig had, maar het helpt de ruimte-indruk.

En nu we het toch over indrukken hebben. De i30 weet waar hij zich van z'n beste kant moet tonen. Overal waar je blik valt of je de neiging hebt om één van je ledematen te laten rusten, zijn de kunststoffen prettig voor het oog en zacht voor de tastzin. En de Koreanen stuurden zelfs op de ergonomie van de zetels. We herinneren ons geen zoektocht naar een goede rijhouding en beschouw dat maar als een compliment. Behalve een instelbare zetel, kan je het stuur van de i30 ook in hoogte en diepte verstellen - dat helpt.

Dat stuur, daar is wel wat mis mee (meer bij rijgedrag), maar hier kunnen we alvast zeggen dat het vol knopjes zit. Veel te veel om goed te zijn en ook zaken die je helemaal niet aan je stuur moet hebben. De resetknop voor de tripmeter bijvoorbeeld. Best zonde, want voor de rest is alles goed en ergonomisch geschikt.