Anno 2012 blijft de Defender een no-nonsense-voertuig. Zelfs in een relatief goed aangeklede en comfortabele versie als deze. De generatiewissel in 2006 onderscheidde zich van de eerdere versies door de bult op de motorkap, een verder vooruit geschoven grille en het verdwijnen van de verluchtingskleppen onder de voorruit. De jongste aanpassing, die eind 2011 werd aangekondigd, bracht echter geen enkel uiterlijk verschil met zich mee. Je zal op je gehoor moeten afgaan.

De terreineigenschappen van de Defender zijn dan ook niet beïnvloedt. De maximale klimhoek bedraagt 45° (we weten uit ervaring dat je daar gerust een pak over kan gaan), de oprijhoek is 49° en de afrijhoek van de 110 bedraagt 35°. De overschrijdingshoek is exact 150°. Dat is telkens wat beter dan de 130 en wat minder gunstig dan de korte 90. Aan het feit dat de Defender zich ermee in een klasse apart bevindt, verandert niets. Eigenlijk is alleen Mercedes' G op dit vlak een concurrent. Je moet er wel minstens twee maal zo diep voor in de buidel tasten.

Het koetswerk wordt nog steeds grotendeels met de hand gebouwd en bestaat op de deuren en de motorkap na geheel uit aluminium. De constructie met klinknagels is bezwaarlijk modern te noemen en je moet ook behoorlijke toleranties kunnen verdragen. Z'n doosvorm maakt het wel erg makkelijk om de uiteinden ervan in te schatten. Meegenomen, want het is wel robuust maar natuurlijk niet onverwoestbaar. En het compenseert de erg riant bemeten draaicirkel (zo maar eventjes 12,3m) een beetje.