Er zit ook Kodo in het interieur, dat niet bepaald overloopt van fantasie en vrolijkheid. Zwart en grijs voeren het hoge woord, hooguit gebroken door enkele aluminium accenten. Beige kan overigens ook, als je het samen met het leder aanvinkt. Wat het wel doet is een solide en degelijke indruk geven. En het glanzend zwarte plastic van de sierlijst brengt net dat vleugje klasse mee. Het is niet goed genoeg om premium aan te voelen, maar de CX-5 blijft ver van het andere uiterste.

Zoals bij elke constructeur is het midden van de boordplank tegenwoordig gereserveerd voor een LCD-scherm dat hoort bij het optionele navigatiesysteem dat in dit geval door TomTom wordt geleverd. Op de werking daarvan valt niets aan te merken. Op de rest van de ergonomie ook niet overigens. Die is gewoon correct. En hetzelfde valt te zeggen van de overwegend wit verlichte instrumenten met een ronde tellerplaat voor de toerenteller, de snelheidsmeter en het LCD-informatiedisplay. Geen fantasie, wel een duidelijke afleesbaarheid. Je vindt ze overigens achter een opvallend compact stuurtje dat je als bestuurder ogenblikkelijk een sportief gevoel geeft, ondanks de hoge rijhouding en het zitmeubilair dat een correcte steun niet meteen combineert met stevige schouderblokken om je beet te grijpen.

De achterbank biedt plaats aan twee volwassenen zonder dat kruin of knieën zich beknot voelen. Daar maken de extra centimeters die het model heeft ten opzichte van z'n voornaamste concurrenten (als de VW Tiguan of de Mitsubishi ASX) het verschil. De achterbank laat zich vanaf het tweede uitrustingsniveau ook nog eens in drie delen neerklappen (40:20:40) in plaats van de gebruikelijke twee. Het middelste deel kan dienstdoen als armsteun of doorlaadluik. Het zitmeubilair in een neerbuigende positie dwingen is kinderspel. In de kofferruimte is een hendel die dat allemaal mogelijk maakt - iets wat we tegenwoordig meer en meer zien. In de koffer zelf past 463 liter, tegenover 1.758 als alles behalve de voorzetels wordt benut.