Chevrolet is GM's best presterende dochtermerk wereldwijd, maar lijkt van het moederhuis vooralsnog niet diens meest vooruitstrevende motorblokken vast te krijgen. De beslissing om het merk in Europa als een prijzenkraker te positioneren is daar allicht niet vreemd aan. Alle benzineversies krijgen hun zuurstof nog gewoon aan atmosferische druk gepresenteerd en worden gekoppeld aan een manuele vijfbak. Enkel de 1.8 kan met een automaat met zes verzetten worden besteld. Bij de zelfontbranders blijkt de situatie minder desastreus. Zowel de 163pk krachtige 2.0 als de 130pk sterke 1.7 krijgen wél zes versnellingen (of een automaat) om hun krachten naar de voorwielen te loodsen. De 1.7 pakt bovendien uit met de laagste COâ‚‚ score van de bende: 117gr/km. De bodemplaat komt van de Orlando die op zijn beurt werd gebaseerd op het onderstel van de Opel Astra, zei het iets minder gesofisticeerd uitgewerkt. McPhersons vooraan en torsie-as achteraan garanderen een comfortabele rit op zowat alle soorten wegdekken. En ondanks de voorkeur voor gezapigheid mag het er gerust al eens wat sportiever aan toe gaan ... zolang je maar niet overdrijft. Het veel te soepele stuur zet alvast niet aan tot grensoverschrijdend gedrag.
Onze testwagen maalt zijn kilometers af op benzine. De atmosferische 1.8 onder de bolle kap moet het met een vijfbak rooien, waardoor we bij 120km/u een forse 3.200t/min aflezen op de toerenteller. Echt comfortabel kan je dat niet noemen. Onder de 2.500 toeren zit een deftige herneming er bovendien niet in. Wat niet verwonderlijk is als we er de prestatiefiche bijhalen, want daarop lezen we af dat het maximum koppel van 176Nm zich pas bij 3.800 omwentelingen per minuut ontwikkelt. En ook op het volle vermogen is het even wachten: enkel vanaf 6.200t/min gaan alle 141 paardjes eindelijk in galop. Met het gaspedaal gevloerd moet een honderdspurt in 10,1 seconden nog wel lukken, maar erg fluks gaat de Cruze met de 1.8 toch niet vooruit. Met de snelheidsregelaar aan doet de krachtbron zelfs eerder schokkerig aan, alsof iemand onderhuids met de aan/uit-knop van de klimaatregeling aan het prutsen is.
Dat belooft niet veel goeds als we aan de bespreking van het testverbruik zijn aanbeland, zeker met de wetenschap in het achterhoofd dat een start&stopsysteem, remenergierecuperatie of elektrische stuurbekrachtiging niet aan de benzineCruzers zijn besteed. Wie echter dacht dat het opgegeven normverbruik van 6,6l/100km maar om te lachen was, komt bedrogen uit - deze keer in de positieve zin welteverstaan. Onze Cruze had warempel genoeg aan 6,5 liter gemiddeld, wat erg gunstig te noemen is. Nu is de Chevy met een leeggewicht van 1.310kg niet van de zwaarste, maar dat kan diens zuinigheid maar gedeeltelijk verklaren; de Aveo met een afgeleide 1.6 voegt vlotjes 2 liter toe aan het opgegeven verbruik. Wat meer waarschijnlijk is, is dat de inborst van de Cruze er iets mee te maken heeft. Want het is een feit dat de wagen nooit echt schreeuwt om een gezwinde pas in het verkeer. Ingetogenheid loont dus, toch in dit geval.
