Hoge auto's geven meestal geen snedige indruk. De Grand C-Max trekt zich daar niets van aan, want deze familiekar weet zich vlotjes door de bochten te loodsen. Z'n platform deelt hij met de Focus, dus moet het amper gezegd dat er voldoende pret te beleven valt. Bij lage snelheden blijft de fut er steeds in, eenmaal richting de toegelaten snelheid -en meer- gaat het wat moeizamer. Op kruissnelheid steekt een portie windgeruis de kop op en valt de besturing wat licht uit, zaken die quasi onvermijdelijk blijken. Om het leven gemakkelijk te maken is ons exemplaar uitgerust met het ‘Easy Driver Pack' (€ 625), een uitgebreid hulpsysteem voor moeilijke parkeerders: sensoren voor en achter, (weer die) dure buitenspiegels en active park assist. De C-Max draait dan zelf in, terwijl wij nog steeds de transmissie en pedalen controleren.
De besturing wordt gesteund door een gezonde dosis tegendruk - ideaal om de bochten in te duiken. Bij het stevige werk gaat hij wat ‘hangen' maar dat is niet abnormaal gezien het hogere zwaartepunt. Wie z'n best doet krijgt er nog een partijtje wielspin bovenop - binnen de perken weliswaar- al gaan we het scheuren voor een andere keer laten. Het is er het type auto niet voor en met z'n 115 paarden zit er ook niet meteen een snelheidsrecord in de bus. Optrekken naar 100 neemt 12,3 seconden in beslag -net als de 2.0 TDCi met evenveel pk's- en de top ligt op 180 km/u. Respectabel, meer moet dat niet zijn. Om het milieu tegemoet te komen schiet de start/stop-functie in actie en houdt de Grand C-Max het op een gemiddelde CO2-uitstoot van 124g/km en een gecombineerd normverbruik van 4,7l/100km. Wij klokken af op 6,3 liter - ongeveer zoals verwacht.
