Onderhand weten we wel dat marketingjongens ons het liefst van al met zoveel mogelijk termen overdonderen, ook al zijn daar nog amper vatbare slachtoffers voor te vinden. Ford schermt met ‘Kinetic design', een lijnvorming die finaal breekt met de stijl van vorige generaties. Of we het kunnen smaken maakt in se weinig uit; Ondervinding is een persoonlijke materie en wie zijn wij om dat te beoordelen. Anderzijds kan men moeilijk ontkennen dat de (Grand) C-Max een druk voorkomen heeft - en al zeker in vergelijking met de ‘geraffineerde' (Grand) Scénic. Het hectische lijnenspel ligt zwaar op de ogen -een tikkeltje ‘Japans' zelfs- en de verkopers hebben dan ook ongetwijfeld hun handen vol om de conservatieve klant te overtuigen. Vooraan wordt hij -de auto, niet de klant- gekenmerkt door een typerende Ford-snoet die gerust op een hogesnelheidstrein zou passen; Meer naar achter toe zorgt de eerder vreemde C-stijl voor een prima zicht rondom.
De Grand C-Max is -in tegenstelling tot z'n kleinere broer- voorzien van grote schuifdeuren aan weerskanten; Handig om in- en uit te laden én om blikschade te voorkomen op drukke parkings. Om het winkelbezoek nog eenvoudiger te maken laat de kofferklep zich met behulp van een elektromotor openen en sluiten. Niets mis mee, al neemt het proces wel een poosje in beslag. Het snufje kost €575 en in de prijs zit een geïntegreerd zonnescherm en een 230V-aansluiting. Ons testexemplaar werd voorts uitgerust met opvallende langsliggers (€ 170), xenon koplampen en 17" lichtmetalen velgen (samen goed voor €925).
Ten opzichte van het reguliere model is deze zevenzitter met 14cm toegenomen in de lengte; Hij klokt nu af op 4,52m - een tikkeltje korter dan z'n grote concurrent uit Frankrijk. De ‘Grand' blijft z'n donor trouw wat de breedte betreft (1,83m) maar komt wel hoger uit: 1,68m tegenover 1,62m - langsliggers niet meegerekend.
