Op de parking van de supermarkt parkeerden we onze Zafira Tourer niet geheel toevallig eventjes naast zijn gedoodverfde rivaal: de Ford S-Max. Dat is - of beter was - de enige vierwieler op de markt die een succesvol compromis wist te brouwen uit het ruimte-aanbod van een klassieke monovolume, de hoge zit en stoere pose van een SUV en het beheerste rijgedrag van een berline. Het was een mix die de "snelle papa of mama" wel kon smaken: een doelgroep die nog niet verzadigd was volgens de Duitse GM-tak. Niet alleen qua lijnenspel heeft Opel de Ford duidelijk goed bestudeerd, ook wat de prestaties op de baan betreft, neemt de Zafira Tourer de S-Max openlijk in het vizier.
Om de 1.598kg zware koets enigszins kwiek over 's lands asfaltlinten te laten zoeven, kreeg de Tourer de voortrein van de Insignia mee en speelde de Astra donorwagen voor de achtertrein. McPherson's van voren wil dat zeggen, en de minder courante meerledige as met een Watt-stangenstelsel achteraan. Het duo zet een prettige rij-ervaring neer. Niet uitgesproken sportief, maar voldoende snedig en toch nog behoorlijk comfortabel. Voor € 950 rust je de Tourer uit met een adaptief onderstel, maar de verschillen in comfort en sportiviteit zijn zo miniem tussen de drie verschillende standen dat we het een maat voor niets vinden. Tenzij je per sé de witte wijzerplaat rood wil laten oplichten; want dat kan het knopje ook.
Zoek niet langer naar de onvermijdelijke 1.7 dieselaar in het motorenrek van de Zafira Tourer: Opel monteert enkel nog de tweeliter-variant van de zelfontbrander in haar nieuwste ruimtewonder. In 4 varianten weliswaar: twee ecotec's van 110 of 130pk en twee ecoflex'en met 130 en 165pk. De CO2 uitstoot is met 137gr/km voor al deze diesels identiek; behalve voor de minst krachtige ecoflex, die 119gr/km uitstoot. We hadden de strafste eenheid onder de kap liggen, en het moet gezegd: de 165pk en vooral de 350Nm bleken ruimschoots te volstaan in zowat alle mogelijke omstandigheden. Vaak verbaasde de 2.0 zelfs door bij erg lage toerentallen - tot onder de 1.000t/min - nagenoeg trillingsvrij te blijven draaien en toch nog potig te hernemen. Met dank ook aan de goed gespreide zesbak uiteraard. Het beloofde normverbruik van 5,2l/100km kwam dan weer nooit binnen bereik: wij noteerden na een snelwegrit van enkele honderden kilometers aan 130km/u zo'n 7,3l/100km. Niet slecht, maar verre van voorbeeldig.
Minder relevant, maar toch nog vermeldenswaardig: liefhebbers van benzinemotoren vinden hun gading in de atmosferische 1.8 met 115pk of de aangeblazen 1.4 met 120 of 140pk. En er is zelfs een versie die op aardgas tuft: de 1.6 CNG turbo genereert 150pk in ruil voor een CO2 uitstoot van 129gr/km.
