Aan de binnenzijde kan je niet aan de harde zwarte kunststof ontsnappen. Maar er zijn voldoende leuke details om het leed te verzachten. We noteren onder meer de start-knop in de middenconsole, de vormgeving van de deurgrepen en de sierlijsten in een aluminiumtint. En de topversie hult het knoppenpaneel in de middentunnel ook nog eens in een glanzend zwart paneel. Door het compacte stuurwiel zie je twee grote ronde tellers die over twee aluminiumkleurige kokers verdeeld zijn onder de schaduwkap. Verzorgd, allemaal. De kritiek die we eerder al hadden op het schuifdak (onderdeel van het Cool-pack) houdt natuurlijk stand. Dat produceert zelfs als het dicht is storend windruis, terwijl we de isolatie voor het overige nochtans als afdoende beschouwen.

Uiteraard ruilt deze versie met automaat z'n conventionele versnellingspook in. In de middentunnel vinden we een eerder groot aandoende selectiehendel met een wel erg conventioneel (lees: ouderwets) J-patroon. Je kan zelf schakelen, maar daarvoor heb je gelukkig schakellepels die achter het stuurtje aan je vingertoppen zitten. Uitgevoerd in simpel zwart plastic, terwijl aluminium zowel tactiel als optisch prettiger was geweest.