Opel verving de Vectra in 2008 door de Insignia, wiens naam verwijst naar een embleem, een symbool van persoonlijke kracht, status of autoriteit. Een geladen naam dus. En niet enkel gekozen omdat het best leuk klinkt, want de nieuweling moest niet alleen de Vectra doen vergeten, maar ook de in 2003 ter ziele gegane Omega. Een hele opgave voor de dames en heren uit Rüsselsheim, maar wel eentje waarin ze aardig zijn geslaagd. In 2009 kaapt de Insignia de titel van Auto van het jaar weg, en zelfs dik drie jaar na zijn lancering blijft de aanvoerder van de Opel-vloot aardig scoren in de verkooptabellen.
Het is niet moeilijk om in te zien hoe dat komt. De Insignia heeft een knappe en uitgebalanceerde lijn, zeker als break. De ontwerpers lieten zich niet vangen door de tendens om buitensporig veel lijnen te introduceren in het profiel, wat de Opel moet toelaten de tand des tijds wat beter te kunnen doorstaan. De Insignia komt sober en stijlvol voor de dag en dat is nu eenmaal wat werkt in het populaire D-segment. Ook binnenin heeft Opel ervoor gekozen om de zaken rustig en gedistingeerd te houden. Het interieur lijkt je te omarmen doordat de boordplank in een wijde boog haast naadloos lijkt over te gaan in de zijportieren, en de gebruikte materialen zijn hoogwaardig en aangenaam op de tast. Enkel de knopjes zijn wat druk behuisd op de middenconsole, wat de leeftijd van het altijd optionele navigatiesysteem (€ 1.700 op de Cosmo) verraadt. Want het ding, dat weliswaar prima werkt en goed afleesbaar is, zit diep in de boordplank ingewerkt en is niet aanraakgevoelig.
We gingen op pad met de break van de familie, al vindt Opel dat Sports Tourer beter bekt. De 1.610kg zware lobbes werd voor de gelegenheid voorzien van een alweer gedownsizede benzinedrinker. Het kleine ding staat garant voor 140pk aan de krukas en tovert onverhoopt veel enthousiasme uit de vier cilinder(tje)s met behulp van een potente turbo. Genoeg, maar zonder veel reserve. Hernemen op de autosnelweg dient immers altijd gepaard te gaan met wat terugschakelwerk. Een start&stop systeem helpt het normverbruik te drukken tot 5,9l/100km, wat dan weer overeenkomt met een uitstoot van 139gr CO2/km. Dat is weliswaar knap, maar strookt in het geheel niet met de realiteit. Op lange snelwegritten aan een constante snelheid van 130km/u durft de vierpitter 8 liter per 100km achterover te slagen. Eens ingereden zal dit cijfer wellicht nog wat dalen, maar voor dit soort trajecten kijk je volgens ons beter in de richting van het dieselaanbod. De goedkoopste break heeft die 1.4 ecoflex krachtbron aan boord en kost in Business livrei de ronde som van € 26.500. Wij gingen met de Cosmo versie op zwier, waarvoor je zonder opties € 29.500 dient neer te tellen. Interessant om weten is dat de 110pk sterke 2.0 basisdiesel in de Business versie amper € 150 meer kost dan zijn tweelingbroer met de nieuwe benzine onder de kap, dus een financieel voordeel haal je met die 1.4 ecoflex niet noodzakelijk uit de brand. Zeker als je rekening houdt met de CO2 uitstoot van de diesel, die een lage 119gr CO2/km laat opmeten.
