De ontwerpers hebben zich duidelijk gefocust op een eenvoudige benadering van hoe een auto er binnenin hoort uit te zien. Fantasietjes zijn achterwege gelaten en dat beschouwen we niet als een nadeel. De boordplank voelt stevig, zacht en degelijk aan, de tellerpartij is overzichtelijk en het niet onaardige stuurwiel ligt goed in de hand. De middenconsole en de behuizing van de ronde ventilatiemonden zijn dan weer opgetrokken uit hard plastic; een kleine misser als u het ons vraagt. Maar goed, verder hebben we weinig op te merken. De ergonomie is in orde, alle knopjes zijn vlot bereikbaar en het geheel is degelijk afgewerkt. Het gebruikte leder oogt wel wat goedkoper dan had gemogen. Niet echt vergelijkbaar met dat van Duitse premiums.
Wel positief is de uitstekende zitpositie met net voldoende zijdelingse steun. De hoge zitpositie kan niet anders dan een goed overzicht op het verkeer leveren. Nissan heeft ook erg z'n best gedaan om een coconsfeer te creëeren door een hoge gordellijn te combineren met lage zijruiten. Ook is het zicht rondom niet onaardig voor een wagen als deze. De C-stijl valt weliswaar breed uit, maar de extra kleine zijruiten en de grote buitenspiegels zorgen toch voor een degelijke kijk op de wereld. Al geven we toe dat die laatste weer té groot zijn uitgevallen. Zoals eerder vermeld is ook het zicht door de voorruit prima.
Binnenin is de Qashqai kleiner dan hij doet vermoeden. Beenruimte vooraan is er genoeg, maar verwacht nu ook geen wonderen. Achteraan is het wel krap vertoeven. Wij namen de proef op de som door met drie volwassen personen plaats te nemen op de achterbank. De deuren konden weliswaar dicht zonder op elkaars schoot te zitten, maar voor lange reizen is het zeker geen aanrader. Een mogelijk alternatief is de Qashqai +2, die meer hoofdruimte (én twee extra zitplaatsen) biedt, maar die moet inboeten aan schoonheid.
Opbergmogelijkheden zijn er wat ons betreft voldoende. Wat vakjes hier en daar, een grote, afsluitbare bak tussen de stoelen, twee bekerhouders in de middentunnel en nog eens twee bekerhouders achteraan. In het portier is er ook wat plaats voorzien voor allerhande prullaria en een drankje. Nissan onderscheidt zich hierbij niet van de concurrentie, maar hoeft daarom ook niet onder te doen. Een plaats voor een (zonne)bril vonden we evenwel niet. De koffer slikt een respectabele 350 liter aan bagage en de achterbank kan uiteraard worden neergeklapt, wat resulteert in een totale laadcapaciteit van 1350 liter. Onze testwagen beschikte ook over een ingebouwd GPS-systeem met aanraakscherm (€ 800) hetgeen handig te bedienen is. Als minpuntje halen we dan wel aan dat de wegaanduiding niet altijd even duidelijk is bij ingewikkelde verkeerssituaties, net als de zichtbaarheid bij veel lichtinval. Een automatische zoomfunctie had zeker niet misstaan, al maakt de gebruiksvriendelijkheid wel één en ander goed.
