De koffer van deze i40 is ruim en bruikbaar vormgegeven, maar eigenlijk is de Hyundai kwistig met ruimte geweest in zowat het hele interieur. Achteraan kunnen probleemloos grote volwassenen plaatsnemen, de hoofdruimte is zeker voldoende. Vooraan hebben noch bestuurder noch passagier een reden tot klagen. Meer nog, de verwarmde lederen stoelen zitten bijzonder goed én hebben voor de verandering ook hoofdsteunen die je echt steun bieden. Mits wat instelwerk is het een koud kunstje om een goede rijpositie te bekomen. Het aangenaam dikke stuur verstopt geen informatie op de boordplank, maar staat wel vol met soms nutteloze knopjes - wat doet een FM/AM wisselknop hier? - op ongelukkige locaties. Vaak ergeren we ons bij testwagens aan stuurknopjes die intuïtief moeilijk te vinden zijn, maar bij deze Hyundai bestaat de uitdaging erin ze niet onbedoeld in te drukken. De rest van de boordplank is gelukkig niet in het zelfde bedje ziek, want de meeste bedieningen zijn doordacht opgesteld. Het helpt natuurlijk dat veel functies door middel van het aanraakgevoelige scherm kunnen aangestuurd worden. Dat scherm toont naast een achteruitrijcamera ook het best te pruimen navigatiesysteem, dat eveneens als onderdeel van dat Premium pakket geleverd wordt. Nu we er toch weer over bezig zijn: betreden en starten zonder sleutel maakt eveneens deel van uit dit € 4.000 kostende pakket, net als de Premium geluidsinstallatie met externe versterker en subwoofer. Die laatste klinkt op papier beter dan in de realiteit, met een enkele krakende luidspreker en een kwaliteit die eerder goed dan bovengemiddeld mag genoemd worden.
Net als met de buitenkant, onderneemt Hyundai met het interieur een erg uitgekiende aanval op de Duitsers in het segment, zonder evenwel een knock-out uit de wacht te slepen. Daarvoor sukkelt de i40 met een te nadrukkelijk windgeruis dat van achterin lijkt te komen, durft de boordplank weleens aan het rammelen te gaan (wat met een ouderwetse tik weliswaar makkelijk op te lossen valt) en doet de elektronica af en toe wat moeilijk. Om maar een voorbeeld te noemen: door een slechte inplanting van de buitentemperatuursonde, zakt de indicatie hiervan zodanig traag, dat de boordcomputer pas na enkele kilometers de bestuurder waarschuwt voor gladde wegen. Nou moe ... De afwerking, ergonomie en aandacht voor esthetiek is evenwel van een voldoende hoog niveau om te kunnen wedijveren met de andere spelers in het middenveld. En ook dat is opnieuw een knappe prestatie van de Koreanen.
