Een standaard A1 is geen mis wagentje. De van zichzelf al vrij sportieve Audi-snuit werd bij deze kleinste telg nog wat agressiever getekend, met kwaad kijkende lichtbakken en gestilleerde, witte LED dagrijlichten. De voor- en achterwielen staan een kleine 2,5 meter uit elkaar, de overhangen van het net geen 4 meter lange stadswagentje zijn dan ook kort gehouden. De achterpartij contrasteert mooi met de snuit, dankzij opnieuw erg knappe achterlichten en een heel schuin aflopende achterruit. De stuurcabine is 1,42m hoog en is een pak smaller dan de geprononceerde onderkant, die op zijn breedst 1,74m meet. De wagen lijkt hierdoor een pak breder, korter en lager dan hij in werkelijkheid is. Het zijn stuk voor stuk beproefde truukjes om een wagen een sportief karakter mee te geven, maar het werkt wél. De grote deuren van de (voorlopig) enkel in driedeurs-uitvoering te krijgen A1 laten een prima instap toe, en ook naar achteren lukt plaatsnemen best goed.

Bijzonder aan deze uitvoering zijn de fantoomzwarte lak vol met amalfiwitte accenten. De dakbogen zijn bij elke A1 in een andere kleur dan die van het koetswerk te krijgen (€ 417), maar dat geldt niet voor het dak. Behalve voor de Black|White dus, die naast dat dak ook de spiegels, deurgrepen, voorbumperschilden, zijlijsten, zijdrempels, de achterdiffusor en een uit de kluiten gewassen dubbele dakspoiler in het wit gespoten gemonteerd krijgt. De koetswerkkit voegt sowieso al een pak sportiviteit toe aan het uiterlijk van de Mini-rivaal, de gekozen kleurstelling doet daar nog een schepje bovenop en maakt van de A1 een ongegeneerd opvallende vlegel. De (overigens fantastische) xenonlichten en de vette matzwart/zilveren achttienduimers maken komaf met elk restje discretie dat nog overreind bleef ...