Een 2,2l dieseleenheid met 190pk en 420Nm, een zestrapsautomaat, niet permanente vierwielaandrijving en een mechanische ophanging (spiraalveren) met permanent gestuurde magnetische dempers (optie) zijn de ingrediënten van de aandrijflijn van deze test-Evoque. Een architectuur die overigens identiek is aan die van de Freelander, maar anders is afgesteld en is aangevuld met een stevige portie elektronica. Succesvol overigens, omdat de stuurinrichting weliswaar niet al te veel gevoel geef (een technische beperking) maar wel steeds natuurlijk aanvoelt. En omdat de Magneride ophanging de koetswerkbewegingen op de meest uiteenlopende ondergronden indrukwekkend goed onder controle houdt. Zonder meer een aan te raden optie.
De Evoque is geen lichte jongen. Het model zet op een haar na 1,7 ton op de weegschaal en dat betekent dat het model toch nog 8,5 tellen nodig heeft om zichzelf naar 100km/u te reppen. De handgeschakelde variant is zowaar nog anderhalve tel trager. De topsnelheid bedraagt 195km/u. Het meest indrukwekkend is de trendy Land Rover dan ook in de bochten. Daar blijft de koets opvallend vlak. En het is duidelijk dat het onderstel veel meer aankan dan wat er hier op losgelaten wordt. Officieel verbruikt de versie met automaat 6,4l/100km (169gr/CO2/km), maar als je de Evoque niet op z'n sloffen door het verkeer stuurt, begroot je best twee liter extra.
