Eens het pookje in voor of achteruit gezet vertrekt de iON met een lichte druk op het "gaspedaal" in complete stilte. Zo stil dat het gevaarlijk kan zijn voor de onoplettende voetganger. In die optiek wordt nu gesleuteld in Europese context aan een uniform geluidssignaal dat zwakke weggebruikers verwittigd voor het stille gevaar.

Binnenin, traag rijdend op gelijke ondergrond, hoort men evenmin iets. Maar dat verandert als aangesloten wordt aan het verkeer. Met de Belgische loopgravenwegen, de her en der nog verspreide kinderkopjes, laten de banden zich horen en op autosnelwegen wil ook de op de voorruit beukende wind een woordje meespreken. Dus helemaal leven in stilte is niet echt het geval.

Omdat een elektromotor vanaf zijn eerste omwenteling het maximum koppel levert - in dit geval 180 Nm - is snel uit de startblokken schieten verleidelijk. Je wordt er natuurlijk wel voor op de vingers getikt door de energiemeter die dan blokje voor blokje iedere verdere illusie afbrokkelt. En de autonomie is toch een teer punt. Een concreet testvoorbeeld: Met volle "tank" vertrokken voor een rit van 49,3 km op de snelweg tegen 100 à 110 km/h. De energiemeter duidt dan aan dat 2/3de van de voorraad is opgebruikt. De iON moet dan minstens drie uur aan de normale stekker om het accupakket weer helemaal vol te krijgen. Snelladen kan ook, dan heb je op een half uur tijd weer 80% lading, maar het is bekend dat die laadmethode -als je er al een snellaadpunt voor vindt- ook nog eens de batterij doet slijten.