Ook aan de binnenzijde zitten er elementen in het kostbare carbon. De middentunnel waarin de versnellingspook toegang heeft tot in het totaal zeven verschillende tandwielen bijvoorbeeld. En het oranje tekent ook present. Omdat de ganse boordplank in die tint is, kan je zelfs niet van "accenten" spreken. Het is alom tegenwoordig. Zelfs de stickers zijn er. Het heeft meermaals iemand de wenkbrauwen doen fronsen, maar bij liefhebbers van de lijkt het regelrechte hit te zijn. En dat is toch waar het om gaat, niet?

Door een klein stuurtje met afgeplatte onderrand kijk je op een duidelijk afleesbare tellerpartij die hoofdzakelijk bestaat uit een grote ronde snelheidsmeter die erg driedimensionaal is vormgegeven en twee halfronde wijzers voor het toerental (analoog) en het brandstofpeil (digitaal). En je zit in briljantje kuipzetels. Ze zijn erg dik, waardoor ze passagiers op de achterbank van enkele centimeters beroven, maar wat steunen ze goed. En de rugleuning is uit één stuk, met geïntegreerde hoofdsteunen.

Aan praktische aspecten wordt niet ingeboet. De koffer is nog steeds 300l groot en daarmee bij de ruimste in z'n categorie en je kan de achterbank plat leggen voor die zeldzame momenten dat je meer stouwcapaciteit nodig hebt.