De Trezia wordt bovenop een lichtjes aangepaste bodemplaat van de uittredende generatie Toyota Yaris gemikt. Dat betekent dat de link met het wegdek wordt verzorgd door McPherson veerpoten vooraan en een U-vormige as achteraan. De veer/demper-combinatie dempt adequaat maar zelden stug. Comfort primeert. Het weggedrag neigt vanzelfsprekend naar een voorspelbaar onderstuur dat ruimschoot op voorhand wordt aangekondigd. Voorspelbaar, en dat is afdoend voor de doelgroep. De elektrische stuurbekrachtiging is compleet gevoelloos. Atypisch voor Subaru, maar in dit segment maalt er wellicht geen kat om. Dat je de Trezia nagenoeg inspanningloos in een parkeerplaats mikt, dat is wel mooi meegenomen.
De 1,33l benzine levert 99pk en 125Nm. De krachtontplooiing gebeurt gelijklopend en ook bij lage omwentelingssnelheden pikt hij zonder morren op. Dat wil evenwel niet zeggen dat je vermogen op overschot hebt. Als je er vaart wil inhouden, zoek je bij voorkeur het toerental van het piekvermogen op en roer je beter vaak het pookje door het rubberachtig aanvoelende schakelrooster. De sprint naar 100km/u neemt in het beste geval 13,3 tellen in beslag, wat zeer gemiddeld is. Het verbruik is met enige discipline wel onder 6l/100km (opgegeven verbruiksgemiddelde 5,5l/100km) te houden en dat is eerbiedwaardig gezien de aërodynamische beperkingen van dergelijke koetswerkvorm.
