Een S-klasse maken die minder dan 150gr/km aan koolstofdioxyde (CO2) uitstoot was ook voor eerbiedwaardig autobouwer Mercedes een "must". Vorig jaar in oktober maakte het voertuig zijn opwachting tijdens het Salon van Parijs. Nu is hij te koop vanaf € 78.650 als kost een lange en stevig uitgeruste versie zoals wij hem reden algauw € 115.000. Het grote geheim van deze twee ton wegende auto die slechts 5,7l/100 km (!) aan dieselbrandstof verbruikt zit weggemoffeld in een viercilinder van 2143cc die ook al in de C- en E-klasse te zien was. Hij beschikt over 204pk en liefst 500Nm trekkracht die toelaten om via de achterwielen in 8,2 tellen van 0 naar 100km/h te sprinten en 240 km/h topsnelheid halen.
De carrosserie overspant een lengte van 5,23m, rust op een wielbasis van 3,16m en is met uitgeklapte spiegels precies 2,12m breed. Je kan ze omschrijven als massief en tegelijk elegant, maar als je ze in een krappe parkeerplaats probeert te loodsen, natuurlijk nooit als handig. De Cd-waarde bedraagt amper 0,26, getuige de complete afwezigheid van windruis. Maar bij een koudstart besef je wel dat er een diesel onder de kap zit.
De hele S250 CDI is één knoop van passieve en actieve veiligheid. Natuurlijk met een riante hoeveelheid plofkussens, maar ook vaak met aspecten die de bestuurder tegen zichzelf beschermen. Zoals het bij verstrooidheid verlaten van de rijstrook, dodehoekwaarschuwing, noodremhulp en radargestuurde afstandscontrole.
Aan de binnenzijde is het comfort van het hoogste allooi. Dat hoort ook zo in het vlaggenschip van een merk dat van comfort een speerpunt maakt. Zeker indien, zoals dit testexemplaar, gespekt met massagezetels en een weldaad aan schermen. Vooraan heb je een stevige dosis knopjes en functies om je in te bekwamen. Gelukkig kent Mercedes wat van logica en ergonomie en is het daarom geen onoverkomelijke taak.
Automatisch rijden onthult (naast de motor) waarom een zo laag verbruik met een tweetonner mogelijk is. In de eerste vijf versnellingen schakelt de software van de sturing exact op 2000tr/m naar een hogere trap. Gang 6 en 7 zijn steeds een overdrive. Niet dat je daar als bestuurder wat van merkt - de overgangen gaan door boter. Remmen en sturen zijn dan weer gezegend met een uitgelezen hoeveelheid feedback.
